رقابت تنگاتنگ سرویس‌های استریم؛ کدام‌یک رگ خواب مخاطب را در دست دارند؟
سرویس‌های استریم ویدئو وارد رقابت شدیدی شده‌اند و انتخاب بهترین گزینه از میان آن‌ها، نیازمند بررسی قابلیت‌های متعدد هر کدام از آن‌ها است. (رقابت تنگاتنگ سرویس‌های استریم؛ کدام‌یک رگ خواب مخاطب را در دست دارند؟)
سرویس‌های استریم، امروز در مرکز توجه مصرف محتوای رسانه‌ای قرار دارند. بازیگران بزرگ متعددی در بازار هستند و شاید انتخاب از میان آن‌ها، برای همه آسان نباشد. فرمان‌روای بازار یعنی نتفلیکس، انواع خدمات را با قیمت مناسب به کاربران خود ارائه می‌کند، اما رقبا نیز فعالیتی جدی در کسب سهم بازار داشته‌اند.
شبکه‌ی HBO در سال ۱۹۹۶ یک کمپین تبلیغاتی راه انداخت و خود را از رقبای فعال در دو صنعت تلویزیون کابلی و شبکه‌های رسانه‌ای متمایز کرد. آن‌ها شعاری با عبارت «It’s not TV. It’s HBO» طراحی کردند که هدفی فراتر از شعار داشت و برند شبکه را به‌نوعی بازطراحی کرد. HBO در سال ۱۹۷۲ به‌نام Home Box Office و به‌عنوان اولین شبکه‌ی کابلی پولی شروع به کار کرد. آن‌ها حدود ۲۵ سال پس از راه‌اندازی، یکی از موفق‌ترین بازیگران بازار بودند. ازطرفی رقبا روز‌به‌روز حضور خود را در بازار جدی‌تر می‌کردند و صنعت جدید بازار ویدئوی خانگی، شبکه‌ی قدیمی را تهدید می‌کرد. به‌همین دلیل HBO تصمیم گرفت تا یک بازطراحی در برند خود ایجاد کند و هویت خود را متحول کند.
تنها یک سال پس از بازطراحی برند HBO، جریان سریال‌های به‌یادماندنی آن شروع شد. Oz و The Sopranos، به‌خوبی در مسیر شعار جدید بودند و منجر به متمایز شدن کامل شبکه شدند. شاید شعار جدید HBO در ابتدا بلندپروازانه و خام به‌نطر می‌رسید؛ اما پس از مدتی مشخص شد که آن‌ها تصیمی جدی برای متحول کردن صنعت تلویزیون داشته‌اند و آن را به‌خوبی عملی کردند.
اکنون و پس از گذشت دو دهه از شعار تاریخی HBO، هالیوود به زمین نبرد سرویس‌های استریم تبدیل شده است. امروز تعداد زیادی سرویس استریم با فناوری‌های پیشرفته و مدل‌های کسب‌وکاری ساختارشکن درحال رقابت با یکدیگر و تلویزیون‌های کابلی قدیمی هستند تا بار دیگر، معنا و مفهوم تلویزیون را تغییر دهند. نتفلیکس که مسیر ساختارشکنی را مانند HBO شروع کرد و با ارسال DVD فیلم و سریال برای مشتریان، بازار را از دست غول‌ها ربود، ساخت برنامه‌های اختصاصی را از ۱۰ سال پیش به استراتژی اصلی خود اضافه کرد. آن‌ها امروز در زمین رقابت برای کسب جایزه‌های امی و اسکار، تلاش می‌کنند.
آمازون با ارائه‌ی فیلم‌ها و سریال‌های اختصاصی در سرویس تحویل رایگان پرایم خود، مشتریان را بیش‌ازپیش شیفته‌ی خود کرد. در سوی دیگر رقابت، هولو قرار دارد که با سریال‌های اختصاصی همچون «سرگذشت ندیمه» روز‌به‌روز به انتخابی جذاب‌تر تبدیل می‌شود. سال گذشته، غول‌های دیگری وارد رقابت شدند. اپل با تی‌وی پلاس و دیزنی با دیزنی پلاس تهدید جدیدی برای بازیگران باسابقه‌ی صنعت استریم ایجاد کردند. آن‌ها امیدوار هستند که با برنامه‌های اختصاصی، کاربرانی را جذب کنند که تمایل به اضافه کردن سرویس استریم جدید به هزینه‌های ماهانه‌ی خود دارند.
کاربرانی که حاضر به پرداخت هزینه‌های بالا برای استفاده از سرویس‌های استریم هستند (و آن‌هایی که بدون پرداخت هزینه، سریال‌ها و فیلم‌ها را دانلود می‌کنند) دورانی طلایی را در صنعت رسانه سپری می‌کنند. ازطرفی آن‌هایی که به‌دنبال خدمات بهتر با هزینه‌ی معقول هستند، انتخاب مبهمی در پیش دارند. نتفلیکس، هولو، آمازون و سرویس‌های مشابه، برخلاف شبکه‌هایی همچون Syfy و MTV، تم مشخص و ثابتی ندارند. به‌علاوه، اکنون سرویس‌های استریم با محتوای مخصوص در ژانر مشخص هم در دسترس قرار دارند که از میان آن‌ها می‌توان Shudder (با محتوای ترسناک) و Crunchyroll (مخصوص انیمه و مانگا) را نام برد.
ظاهرا از میان سرویس‌های استریم، دیزنی پلاس ترکیب‌بندی و طراحی اختصاصی مشخص‌تری دارد. این سرویس تنها محتوای جذاب خانوادگی تولید زیرمجموعه‌های عظیم خود یعنی مارول، لوکاس‌فیلم، پیکسار و دیزنی والت را پخش می‌کند. در آن سوی میدان، HBO با سرویس HBO Max قرار دارد که محتوای اختصاصی بیشتری را در اختیار کاربران قرار خواهد داد. محتوا همیشه بخشی از برند HBO بوده است و سریال‌های این شبکه، همیشه جزئیاتی بیش از رقبا داشته‌اند. شخصیت‌پردازی پیچیده، بخشی از هویت محتوای HBO محسوب می‌شود که سریال‌های شبکه را یک سر و گردن از سریال‌های مرسوم تلویزیونی بالاتر نشان می‌دهد.
محتوای اختصاصی در دیگر سرویس‌های استریم، مرزبندی و هویت ثابت و مشخصی ندارد. درواقع می‌توان محتوای آن‌ها را تنها جذاب و سرگرم‌کننده نامید. هریک از شبکه‌ها از نتفلیکس تا آمازون و هولو، موفقیت‌هایی با سریال‌های اختصاصی داشته‌اند، اما بیشتر شبیه به ترکیبی از تم‌های گوناگون به‌نظر می‌رسند. درنهایت نمی‌توان مجموعه‌ی آن‌ها را تجربه‌ای کامل و جهت‌دهی شده دانست.
سرویس‌های استریم بزرگ، اهمیت آن‌چنانی به تم و جهت‌گیری محتوای خود نمی‌دهند. درواقع آن‌ها بزرگ بودن و تنوع محتوا را به‌عنوان مزیت رقابتی می‌شناسند. جذابیت یک سرویس استریم بزرگ این است که انتخاب را با مجموعه‌ای عظیم از محتوا در اختیار کاربر قرار می‌دهد. بیل دماس، مدیرعامل شرکت تحلیلی سرویس‌های استریم Conviva اعتقاد دارد که گزینه‌های ارائه‌‌شده توسط سرویس استریم به مخاطبان، ارزش بسیار زیادی ایجاد می‌کند. ارزشی که استراتژی هوشمندانه‌ی بازاریابی در سرویس‌های رقیب، توانایی مقابله با آن را ندارد. دماس دراین‌باره می‌گوید: