RAM مخفف Random Access Memory به معنی حافظه دسترسی تصادفی است می باشد. رم یک جزء سخت افزاری رایج می باشد که در دستگاه های الکترونیکی از جمله رایانه های رومیزی ، لپ تاپ ، تبلت و تلفن های هوشمند وجود دارد. در رایانه ها حافظه رم ممکن است به عنوان ماژول های حافظه ، مانند DIMM یا SO-DIMMs sodimm نصب شود. در تبلت ها و تلفن های هوشمند حافظه رم معمولا برر روی دستگاه ادغام شده است و نمی توان آن را از سیستم حذف کرد.
مقدار حافظه رم در یک دستگاه تعیین می کند که سیستم عامل و برنامه های کاربردی باز چه مقدار حافظه می توانند استفاده کنند. هنگامی که یک دستگاه دارای حافظه رم کافی باشد چندین برنامه کاربردی می توانند همزمان و بدون هیچ گونه کندی اجرا شوند. هنگامی که یک دستگاه صد در صد از حافظه رم موجود خود را استفاده کند ممکن است باعث کند شدن قابل توجه دستگاه شود. بنابراین ، اضافه کردن رم یا خرید دستگاه با رم بیشتر یکی از بهترین راهها برای بهبود عملکرد دستگاه می باشد.
رایانه ای با 16 گیگابایت رم دارای 16 گیگ حافظه می باشد. مقدار حافظه رم کاملا متفاوت از مقدار حافظه هارد می باشد و فضای دیسک HDD یا SSD صرفا برای ذخیره سازی فایل ها و داده ها مورد استفاده قرار می گیرد.
حافظه رم حافظه فرار می باشد زیرا فقط هنگام روشن بودن دستگاه ، داده ها را ذخیره می کند و هنگامی که دستگاه خاموش است ، داده های ذخیره شده در حافظه رم پاک می شوند. با راه اندازی مجدد دستگاه ، سیستم عامل و برنامه ها داده های تازه را در حافظه رم سیستم بارگذاری می کنند. به همین دلیل است که راه اندازی مجدد رایانه اغلب مشکلات را برطرف می کند.
در این پست با مقایسه ماژول های حافظه DIMM، RDIMM و LRDIMM در خدمت شما عزیزان هستیم. وقتی اینتل پردازنده های E5-v2 خود را به بازار عرضه کرد، نوع جدیدی از حافظه به نام LRDIMM ( مخفف Load-Reduced DIMM) را معرفی کرد. در آن زمان، سرورها توانایی پذیرش سه نوع از ماژول های حافظه LRDIMM، RDIMM (یا Registered DIMM) و UDIMM (یا Unbuffered DIMM) را داشتند. بعدها با توجه به پهنای باند پایین و قابلیت های ظرفیت، حافظه های UDIMM دیگر استفاده نشدند. به همین دلیل این مقاله روی حافظه های RDIMM و LRDIMM تمرکز خواهد کرد. ما با بسیاری از مشتریانی مواجه هستیم که فرض می کنند چونکه LRDIMM جدیدترین حافظه است باید بهترین حافظه برای استفاده در سرورهای جدیدشان باشد، در حالی که در اغلب موارد اینطور نیست.
سرعت ماژول های حافظه RDIMM
RDIMM یا Registered DIMM با داشتن یک رجیستر در DIMM (برای بافر کردن آدرس ها و دستورات) یکپارچگی سیگنال را بهبود می بخشد تا سیگنال مابین ماژول های حافظه دسترسی تصادفی دینامیک (DRAM ها) موجود در DIMM و کنترلر حافظه بهبود پیدا کند. این اجازه می دهد تا هر کانال حافظه از حداکثر سه DIMM دو رنکی استفاده کند که به طور قابل توجهی حجم حافظه ای که سرور می تواند پشتیبانی کند را افزایش می دهد. با RDIMM ها این بافر به طور جزئی میزان تاخیر حافظه و برق مصرفی را افزایش می دهد. dual-rank در اینجا رنک یا رتبه یا درجه را توصیف می کند. به عبارت بهتر در حافظه های دو رنکی حافظه رم به دو گروه تقسیم می شود که در هر زمان سیستم تنها به یک رنک دسترسی خواهد داشت. این رنک DIMM قطعات ۶۴ بیتی از اطلاعات موجود در DIMM است. بنابراین در DRAM های تک رنگی شما در یک طرف تراشه می توانید یک قطعه ۶۴ بیتی از اطلاعات را داشته باشید در حالی که در DRAM های دو رنکی شما در دو طرف تراشه می توانید قطعه ۶۴ بیتی از اطلاعات را در هر طرف داشته باشید و در نتیجه دارای رنک دو هستند. حتی DIMM های چهار رنکی وجود دارند که در هر طرف از DIMM دو قطعه ۶۴ بیتی از اطلاعات وجود دارد. به منظور مقایسه این دو نوع حافظه نموداری در زیر نشان داده شده است که تفاوت زمان تاخیر RDIMM ها و LRDIMM ها را در سرور Hewlett Packard Enterprise (HPE) Proliant Gen9 دو سوکتی که از دو پردازنده Intel Xeon E5-2600v4 استفاده می کنند نشان داده شده است. با بررسی این نمودار شما متوجه خواهید شد که تاخیر بارگذاری شده برای RDIMM هایی که تنها یک رنک (۱Rx8) دارند در واقع بالاتر از RDIMM ها و LRDIMM هایی است که ظرفیت بالاتری دارند. به همین دلیل است که ماژول های تک رنکی اجازه نمی دهند تا پردازنده درخواست حافظه از پردازنده ها را به صورت موازی انجام دهد (همان کاری که با ماژول های دو یا چند رنکی انجام می دهد).
عواملی وجود دارند که روی تاخیر حافظه موجود در یک سیستم تاثیر می گذارند.
سرعت DIMM
DIMM سریعتر تاخیر کمتری را ایجاد میکند (به خصوص تاخیر بارگذاری). در شرایط تحت بارگذاری، مهمترین عاملی که زمان تاخیر را افزایش می دهد زمانی است که حافظه درخواست را به صف انتظار برای اجرا شدن ارسال می کند. DIMM سریعتر موجب می شود تا کنترلر حافظه خیلی سریعتر بتواند دستورات صف شده را پردازش کند. برای مثال حافظه ای که دارای سرعت ۲۴۰۰MT/s است نسبت به حافظه ای که در سرعت ۲۱۳۳MT/s اجرا می شود حدود ۵ درصد کاهش تاخیر بارگذاری دارد.
رنک ها Ranks
برای سرعت حافظه DDR4 یکسان و نوع DIMM یکسان، رنک های بیشتر معمولا موجب افزایش زمان تاخیر بارگذاری می شود. در حالی که رنک های بیشتر در کانال، کنترلر حافظه را قادر می سازد که توانایی بیشتری برای پردازش های درخواست حافظه به صورت موازی داشته باشد و اندازه صف های درخواست را کاهش می دهد و همچنین کنترلر می تواند دستورات رفرش بیشتری را ارسال کند. مزیت موازی سازی بیشتر این است که نیاز به سیکل های رفرش اضافی از بین می رود که منجر به کاهش جزئی تاخیر بارگذاری برای دو تا ۴ رنک در یک کانال می شود. با داشتن ۴ رنک بیشتر در یک کانال زمان تاخیر بارگذاری افزایش اندکی خواهد داشت.
CAS Latency
تاخیر CAS (مخفف Column Address Strobe) تاخیر زمانی اولین پاسخ DRAM را نشان می دهد. این زمان تاخیر به عنوان تعداد سیکل هایی (به طور مثال ۱۳، ۱۵،۱۷) مشخص می شود که کنترلر باید بعد از ارسال دستور Column Address و قبل از قابل دسترس شدن داده ها در باس منتظر بماند. تاخیر CAS شامل هر دوی تاخیر بارگذاری و غیربارگذاری است (که مقدار پایین تر بهتر است).
بهره وری
افزایش باس حافظه موجب تغییر تاخیر خواندن سطح پایین باس حافظه نمی شد. دستورالعمل های خواندن و نوشتن فردی همیشه در حجم زمانی یکسانی کامل می شوند (بدون در نظر گرفتن حجم ترافیک باس). با این حال، افزایش بهره وری موجب افزایش زمان تاخیر حافظه سیستم می شود که به علت تاخیرهایی است که در صف های درون کنترلر حافظه جمع می شوند. توان عملیاتی واقعی حافظه بسیار ثابت باقی می ماند مگر اینکه از سه DIMM در هر کانال (DPC) استفاده شود و یا از LRDIMM های ۱۲۸ گیگابایتی استفاده شود.
LRDIMM ها ظرفیت بهتری را ارائه می دهند
LRDIMM ها برای تحکیم بارهای الکتریکی رنک ها در LRDIMM ها به یک بار الکتریکی از بافرهای حافظه استفاده می کنند که اجازه می دهد این حافظه ها در یک ماژول DIMM حداکثر ۸ رنک داشته باشند. با استفاده از LRDIMM ها شما می توانید سیستم ها را با بیشترین حافظه ممکن پیکربندی کنید. با این حال، LRDIMM ها انرژی بیشتری استفاده می کنند و در مقایسه با RDIMM ها که ظرفیت کمتری دارند تاخیر بیشتری را ارائه می دهد. در ادامه یک جدول آمده است که مقدار ظرفیتی که با استفاده از LRDIMM و RDIMM بدست آمده را نشان می دهد.
” alt=”” />
همانطور که دیده می شود با مقایسه LRDIMM در مقابل RDIMM ها شما می توانید سرورهای خود را به ۴ برابر حجم حافظه بیشتر تجهیز کنید
پس کدام بهتر است؟
مانند بیشتر سوالاتی که اغلب در صنعت فناوری اطلاعات مطرح می شود، پاسخ به این سوال به مورد استفاده شما بستگی پیدا می کند. اگر می خواهید از ماژول های حافظه DIMM ی استفاده کنید که بیشتر از ۳۲ گیگابایت نباشد در ۹۰ درصد از مواقع شما باید از RDIMM ها استفاده کنید (که کمی گرانتر از LRDIMM ها هستند). با این حال اگر معماری سرور شما نیاز به استفاده از DIMM هایی دارد که اندازه بیشتر از ۳۲ گیگابایت داشته باشد به سمت LRDIMM ها بروید. برای عملکرد مطلوب، دستورالعمل های کلی برای سرور شما استفاده از یک یا دو RDIMM در هر کانال حافظه است که هر یک دارای دو رنک هستند.
سوالی که خیلی از افراد در زمینه سخت افزار ممکن است با ان مواجه شوند، تشخیص تفاوت بین قطعات سرور و کامپیوترهای معمولیست. چرا که در نگاه اول به ظاهر یکی هستند ولی در عملکرد تفاوت هایی داشته که از لحاظ قیمت نیز تفاوت فاحشی دارند. در این مقاله قصد داریم به تفاوت رم سرور با رم کامپیوتر بپردازیم.
تفاوت رم سرور با رم کامپیوتر
در سرورها بر خلاف یک کامپیوتر خانگی امنیت حفظ و انتقال اطلاعات مهمترین فاکتور است. احتمالا بارها در کامپیوترهای خانگی شاهد خطاهای متعددی بوده اید که عموما به شکل زیر ظاهر می شوند:
همانطور که در خطای فوق مشاهده میکنید، به دو مقدار آدرس اشاره شده که این مقادیر در حافظه رم قرار دارند. و چنانچه به لحاظ برنامه نویسی خطایی وجود داشته باشد، یا اگر در حین انتقال اطلاعات از بلاکی به بلاک دیگر در حافظه یا از رم به هارد، یا از رم به پردازنده خطا یا یک نارسایی کوتاه وجود داشته باشد، برنامه ی مربوطه متوقف شده و حتی گاهاً سیستم هنگ می کند.
حال تصور کنید همین اتفاق در سرور بیفتد، با این تجسم که در سرور صدها برنامه در حال اجرا بوده و دیتای سنگینی در حال ذخیره شدن یا پردازش شدن است. تصور کنید اگر به خاطر یکی از این خطاها سرور هنگ کند چه اتفاقی خواهد افتاد و در طول روز چند بار ممکن است این اتفاق رخ دهد. صدها بلکه هزاران نفری که به یک سرور دسترسی دارند، چه حالی خواهند شد.
اینجاست که تفاوت رم سرور و رم کامپیوتر در عملکردشان مشخص می شود. در رم سرور که به اصطلاح از نوع ECC یا (Error Correction Codes) هستند، این قابلیت بصورت پیشفرض وجود دارد که با توجه به نوع طراحی این نوع رم، یک بلاک اضافی برای دیتا در نظر گرفته می شود که مسئول تشخیص و تصحیح خطاهاست. بدین شکل که اگر مثلا فایلی فراخوانی شود، و قرار باشد این فایل ۱۰ بلاک در رم را به خود اختصاص دهد، حافظه های ECC بصورت خودکار یازده بلاک را برای آن در نظر میگیرند، و دیتا یکی پس از دیگری ابتدا وارد بلاک تشخیص و تصحیح شده و در صورت صحیح بودن به بلاک های رزرو شده هدایت می شوند.
اما در رم های مربوط به کامپیوترهای خانگی که به آنها non-ECC نیز میگویند این امکان وجود ندارد به همین خاطر خطاهای متعددی قابل مشاهده است.
آیا میتوان رم سرور را روی کامپیوتر خانگی استفاده کرد؟
خیر! زیرا بایوس مادربردهای خانگی امکان تشخیص رم های ECC را ندارند و امکان نصب آن ها وجود ندارد. البته شنیده ها حاکی از آن است که در مادربردهای جدید که برای امور حرفه ای طراحی شده اند، این امکان به وجود آمده و میتوان از این نوع رم ها نیز استفاده نمود. اما باید به موضوع قیمت رم ها نیز دقت نمایید. زیرا رم های سروری معمولا ۱.۵ برابر رم های معمولی قیمت بالاتری دارند. و از طرفی رم های سرور بدلیل استفاده از حالت تشخیص و اصلاح، کمی کندتر عمل می کنند.
یکی از فاکتور های مهم برای راندمان کلی سیستم انتخاب درست حافظه اصلی یا همان حافظه رم (ram) است. در این پست با بررسی تمامی مشخصات رم همراه شما عزیزان هستیم.
ram چیست؟
حافظه رم قطعه‌ای برای نگهداری موقت داده‌های در حال پردازش است. بدلیل اینکه اکثر پردازش هایی که در کامپیوتر شما انجام می‌شود از داده‌های موقت استفاده میکند، بنابراین حافظه رم نقشی حیاتی در بازدهی سیستم شما دارد. RAM مخفف سه کلمه Random Access Memory به معنی حافظه با دسترسی تصادفی است. عبارت تصادفی به این دلیل استفاده می‌شود که ثبت اطلاعات در رم ترتیب خاصی ندارد و با شروع از خانه اول واحد حافظه هر واحدی که خالی باشد را پر می کند. ساختار حافظه های DRAM که در شکل زیر تقسیم بندی آنها را مشاهده می‌نمایید، از یک خازن و یک ترانزیستور برای نگهداری هر بیت استفاده می‌شود. یعنی اگر رم شما ۱ گیگابایت فضا داشته باشد، یک میلیارد خازن و یک میلیارد ترانزیستور در ساختار اون استفاده شده اند.
تفاوت حافظه های اصلی و جانبی
حافظه های اصلی برای پردازش سیستم ضروری هستند ولی حافظه‌های جانبی در پردازش سیستم نقشی ندارند. حافظه‌های اصلی توسط سیستم مدیریت می‌شوند ولی حافظه‌های جانبی توسط کاربر مدیریت می‌شوند. داده‌ها در حافظه‌های اصلی موقت و برای امر پردازش استفاده می شوند ولی داده‌های حافظه موقت به صورت بلند مدت ذخیره می شوند و فقط در صورت نیاز برای پردازش خوانده می‌شوند.
چرا از رم استفاده می‌کنیم؟
دلیل اصلی تفاوت خیلی خیلی زیاد سرعت پردازنده و حافظه جانبی (هارد دیسک یا SSD) است که در خرید کامپیوتر باید به آنها توجه کرد. به دلیل نوع ساختار این دو حافظه (که البته در SSD شرایط خیلی بهتره) سرعت جابجایی اطلاعات در این قطعات فوق العاده پایین‌تر از پردازنده است. بنابراین اگر پردازنده بدون واسطه (بدون ram و cache) از حافظه جانبی استفاده کند، شاهد تاخیر خیلی زیادی خواهیم بود. به عنوان مثال پردازنده ای که با فرکانس ۲ گیگاهرتز مشغول به کار است عملیات خود را در یک کلاک پالس انجام می دهد. یک کلاک پالس در این پردازنده برابر ۰٫۵ نانو ثانیه است (۱/۲,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰) بنابراین این پردازنده عملیات خود را در ۰٫۵ نانو ثانیه انجام می‌دهد و دستور خواندن قطعه بعدی دستورالعمل از حافظه را صادر میکند. زمان تاخیر حافظه جانبی ۵ میلی ثانیه است و این یعنی ۱۰,۰۰۰ برابر کندتر از پردازنده. بنابراین پردازنده باید ۱۰,۰۰۰ کلاک پالس منتظر بماند تا دستورالعمل بعدی خوانده شود. اگر قرار باشد دستورات بدون واسطه (بدون وجود حافظه اصلی رم و همچنین حافظه کش) از پردازنده خوانده شود سرعت پردازنده ۱۰,۰۰۰ برابر کمتر خواهد بود. در شکل زیر مقدار ظرفیت و سرعت هر ردیف از سلسله مراتب حافظه‌ها را مشاهده میکنید.
انواع رم
رمها از حیث تکنولوژی ساخت، شکل ظاهری و … به چند دسته تقسیم بندی می‌شوند.
از لحاظ تکنولوژی ساخت
به صورت کلی دو نوع RAM وجود دارد، حافظه رم داینامیک (Dynamic RAM) و حافظه رم استاتیک (Static RAM).
حافظه رم استاتیک
این نوع حافظه که عموما به عنوان کش در پردازنده‌ها بکار می‌رود از ۴ یا ۶ عدد ترانزیستور برای نگهداری هر بیت استفاده میکند. این خازن‌ها به صورتی کنار هم قرار میگیرند که تشکیل یک FLIP-FLOP را می‌دهند و امکان ذخیره اطلاعات را فراهم می‌کنند. این حافظه‌ها سرعت خیلی بالایی دارند ولی هزینه ساخت آنها خیلی بیشتر از حافظه‌های داینامیک است همچنین این حافظه‌ها فضای بیشتری نسبت به حافظه های داینامیک اشغال می‌کنند. هزینه ساخت بالا و اشغال فضای بیشتر نسبت به حافظه داینامیک دو دلیل استفاده نکردن حافظه استاتیک به جای حافظه داینامیک است. اگر قرار بود در خرید کامپیوتر از رم‌های استاتیک به جای داینامیک استفاده کنیم، اکثر هزینه را باید برای رم می‌پرداختیم.
حافظه رم داینامیک
همانطور که پیشتر گفته شد این حافظه‌ها از یک خازن و یک ترانزیستور برای نگهداری داده‌ها استفاده می‌کنند. نسل اول این حافظه ها SDR ها بودند که مخفف Single Data Rate بودند. در این حافظه‌ها در هر کلاک پالس یک بیت انتقال می‌یافت. در سال ۲۰۰۰ تکنولوژی DDR معرفی شد که در هر کلاک پالس می‌توانست دو بیت منتقل کند. در شکل زیر تفاوت این دو تکنولوژی را مشاهده می‌نمایید.
در حال حاضر برای تکنولوژی DDR تا DDR4 معرفی شده است و هر کدام در مقایسه با نسل قبلی بهبود پیدا کرده‌اند. در حالت کلی میتوان گفت هر نسل DDR در مقایسه با نسل قبلی سرعت بیشتری دارد، برق کمتری مصرف میکند و زمان تاخیر را کمتر کرده است. عامل محدود کننده‌ای که بر سر راه کاربر وجود دارد، این است که نمی‌توان از هر نسل از این حافظه‌ها روی کامپیوتر طراحی شده برای نسل قبلی استفاده کرد. زیرا استانداردهای DDR در تعداد پین‌های اتصال و فاصله‌ی بین شکاف وسط ماژول با هم تفاوت دارند. مثلا در مدل DIMM رم DDR3 شاهد ۲۰۴ پین بودیم و حالا تعداد پین‌ها در رم های DDR4 دسکتاپی به ۲۸۸ عدد رسیده‌است. بنابراین برای کامپیوتری که برای استفاده از رم DDR3 طراحی شده، نمی‌توانید رم‌های DDR4 را به خدمت بگیرید. در شکل زیر به خوبی تفاوت مصرف برق، فرکانس کاری را در ۴ نسل این حافظه مشاهده می‌نمایید. در هنگام خرید کامپیوتر با نسل و سرعت رم خود خیلی دقت کنید.
از لحاظ ظاهری
به صورت کلی تفاوت اساسی در ظاهر رم‌های DDR برای PC در محل شکاف بین پین ها است این ویژگی باعث می‌شود هیچ کدام از رم ها در شکاف رم متفاوت قرار نگیرد و همچنین رم در شکاف مرتبط با خود به درستی نصب شود. در شکل زیر تفاوت ظاهری این ۴ نسل را مشاهده می‌نمایید. این نکته را باید بدانید که پردازنده و مادربردی که هنگام خرید کامپیوتر تهیه میکنید می بایست حتما با نوع رم شما مطابقت داشته باشد و از آنجا که شکل ظاهری رمها در نگاه اول یکسان است باید در این مورد دقت کافی به خرج دهید.
نوع دیگری از حافظه رم به نام SO-DIMM مخفف Small Outline DIMM است مخصوص لپتاپ‌ها و کامپیوترهای ALL-in-One ساخته شده است. این ماژول‌ها مانند ماژول‌های اصلی هستند و فقط سایز کوچکتری دارند. در شکل زیر نمونه این رم را مشاهده میکنید.
مقدار حافظه رم
همانطور که پیشتر گفتیم هر سلول حافظه رم دارای یک ترانزیستور و خازن است که در رم وظیفه نگهداری یک بیت را دارد. اساس چیدمان این سلول ها بر اساس بایت است (بایت کوچکترین واحد نگهداری داده در کامپیوتر است). با کنار هم قرار گرفتن ۸ سلول می توان یک بایت داده را ذخیره کرد. مجموع این سلول ها مقدار حافظه رم را مشخص میکند.
به چه مقدار حافظه رم نیاز داریم؟
این سوال را باید با سوال چه کاری قرار است با کامپیوتر خود انجام دهید؟ پاسخ می دهیم. در واقع در خرید کامپیوتر های امروزی حداقل حافظه رم ۴ گیگابایت می باشد. البته رکوردهایی برای نصب ویندوز ۱۰ در حافظه ۲ گیگابایت ببینید اما کمتر از ۴ گیگابایت اصلا توصیه نمی شود. برای سیستم های اداری و خانگی که در آینده به فکر ارتقا آنها نیستید استفاده از دو ماژول ۲ گیگابایتی پیشنهاد می‌شود. در صورت اضافه کردن تلاش نمایید تمامی مشخصات حافظه ها با یکدیگر یکی باشد. اما برای سیستم هایی که احتمال ارتقا دارند از یک ماژول ۴ گیگابایتی استفاده کنید تا در صورت نیاز برای ارتقا با اضافه کردن یک ماژول دیگر از ویژگی Dual Channel مادربرد استفاده کنید.
در صورتی که علاوه بر مصرف عادی از برنامه های تخصصی در رشته خود استفاده می کنید یا به صورت تفننی بازی می کنید، توصیه می‌کنیم حداقل از ۸ گیگابایت حافظه رم (دو ماژول ۴ گیگابایتی) برای خرید کامپیوتر خود استفاده کنید.
و در نهایت در صورتی که به صورت حرفه‌ای بازی میکنید یا از نرم‌افزارهای تدوین فیلم و رندرگیری استفاده میکنید، توصیه ما استفاده از ۱۶ گیگابایت رم است.
استفاده از مقدار رم بیشتر در صورتی که به آن نیازی نداشته باشید عملا سرعت کامپیوتر شما را افزایش نخواهد داد و فقط صرف هزینه اضافی به حساب می‌آید و بودجه خرید کامپیوتر را بی جهت افزایش می‌دهد. برای استفاده از مقادیر بیشتر از ۱۶ گیگابایت برای مصارف خاص حتما باید با سازنده نرم‌افزار یا یک مشاور متخصص در این زمینه مشورت بگیرید. شما با استفاده از مشاور خودکار سایت می توانید از مقدار صحیح حافظه رم خود اطمینان حاصل کنید.
فرکانس یا سرعت رم چیست؟
سرعت حافظه‌های رم با واحد مگاهرتز بیان می‌شود و از اعداد مشخصی خارج نیست. به عنوان مثال بین ۲۱۳۳ مگاهرتز تا ۲۴۰۰ مگاهرتز، فرکانس دیگری وجود ندارد و رم شما باید یکی از فرکانس‌های معتبر را داشته باشد. دو نوع نمایش برای فرکانس وجود دارد که در واقع معادل هستند و با یک فرمول ساده به یکدیگر تبدیل می‌شوند. به عنوان مثال ممکن است گاهی عبارت DDR3-1600 را ببینید و گاهی هم با PC3-12800 مواجه شوید.
در این دو عبارت، عددی که پس از DDR و PC می‌آید به نوع ماژول حافظه اشاره میکند و عدد انتهایی، فرکانس را نمایش می‌دهد. در عبارتی که شامل DDR است، عدد انتهایی مستقیما به فرکانس (بر حسب مگاهرتز) اشاره دارد و عدد مورد استفاده در نمایش PC، به حداکثر سرعت انتقال داده بر حسب مگابایت بر ثانیه اشاره میکند. عدد دوم از ضرب فرکانس اصلی در عدد هشت حاصل می‌شود؛ یعنی اگر ماژول رمی دیدید که فرکانس را با عبارت PC درج کرده بود، سریعا عدد اصلی را بر هشت تقسیم کنید تا به فرکانس اصلی برسید. دلیل این موضوع این است که باس (تعداد سیم های متصل کننده رم به پردازنده) حافظه رم ۶۴ بیتی است بنابراین برای بدست آوردن پهنای باند عدد فرکانس را در ۶۴ ضرب می کنند که مقدار پهنای باند به بیت را نشان می‌دهد. حال برای نشان دادن عدد فوق به مگابایت آن را بر ۸ (هر ۸ بیت یک بایت است) تقسیم می‌کنند. چون عدد ۶۴ و ۸ در این فرمول ثابت هستند بدون فوت وقت میتوان با ضرب فرکانس در عدد ۸ مقدار پهنای باند را به مگابایت محاسبه نمود.
تایمینگ رم یا زمان پاسخ دهی چیست؟
خیلی از افراد در خرید کامپیوتر در هنگام انتخاب رم فقط به فرکانس و مقدار حافظه رم توجه می‌کنند در حالی که این صحیح نیست. پارامتر مهم دیگری نیز وجود دارد که با نگاه بروی ماژول رم خواهید دید. این پارامتر به صورت چند عدد پشت سر هم مثلا ۲۴-۹-۹-۹ یا ۲۱-۷-۷-۷ که نشان دهنده ی تایمینگ ram است. اگر اعداد فوق نوشته نشده باشد عبارتی مانند CL9 یا CL7 مشاهده خواهید کرد. تایمینگ رم نشان دهنده‌ی کلاک پالس هایی است که رم نیاز دارد تا داده‌ها را در رم بنویسد یا بخواند.
هر یک از این اعداد فوق معرف نوع خاصی از تاخیر هستند که معروف‌ترین آنها، اولین‌شان است. عدد اول با عنوان CAS Latency شناخته می‌شود (مخفف Column Address Strobe Latency) که واحدش کلاک پالس است و با CL نمایش داده می‌شود. این زمان تاخیر در واقع تعداد کلاک پالسی است که یک کنترلر حافظه (در پردازنده) درخواست دسترسی به یکی از سلول‌های حافظه را به رم می‌دهد و داده‌های مورد نیاز پس از این تعداد کلاک پالس در خروجی رم و در اختیار پردازنده قرار می‌گیرد. بین تاخیر حافظه و سرعت آن رابطه‌ی خاصی وجود دارد که درک آن از اهمیت بالایی برخوردار است. هر قدر فرکانس حافظه‌ای بیشتر باشد و زمان تاخیر کمتری هم داشته باشد، عملکرد حافظه بهتر است. اگر تنها به فرکانس و عدد CL دقت کنید و متوجه می‌شوند که هرچقدر فرکانس افزایش پیدا میکند، عدد CL هم زیاد می‌شود. به همین دلیل عده‌ای تصور می‌کنند به دلیل افزایش تاخیر CAS با افزایش فرکانس، عملا بخشی از سرعت اعلام شده غیر قابل دستیابی است. اما حقیقت این است که همراه با افزایش فرکانس، زمان (نه تعداد کلاک پالس) تاخیر کاهش پیدا میکند یا در بدترین حالت تقریبا ثابت باقی می‌ماند.
مشکل اینجا است که تمام سازندگان ram برای بیان زمان تاخیر به مقدار CL بسنده می‌کنند و تنها این مقدار را روی حافظه می‌نویسند و افراد حرفه‌ای نیز در هنگام خرید کامپیوتر فقط به آن توجه می‌کنند. با در اختیار داشتن CL تنها یک مولفه از معادله‌ی بالا در اختیار خواهد بود که نمی‌توان با استفاده از آن به زمان تاخیر پی برد. در فرمول بالا عدد ۲۰۰۰ حاصل ضرب عدد ۲ در ۱۰۰۰ است. عدد ۲ به جهت این است که فرکانس کاری رمها را دو برابر مقدار واقعی اعلام می‌کنند بنابراین باید فرکانس اعلامی تقسیم بر ۲ شود. عدد ۱۰۰۰ نیز به جهت نشان دادن حاصل به نانو ثانیه است.
در زمان اجرای یک بازی سنگین یا برنامه‌ای که اطلاعات مرتباً بین رم و پردازنده‌ی اصلی و کارت گرافیک جابجا می‌شوند و لذا اهمیت تاخیر کم، راندمان را بیشتر بالا می‌برد چرا که سرعت پردازش پردازنده‌های امروزی بسیار بالاست و هر چه تأخیر کمتر باشد، کارایی کلی سیستم بالاتر خواهد بود.
پروفایل XMP چیست؟
JEDEC سازمانی است که برای استانداردسازی رم ها تشکیل شده است. این سازمان مشخص کرده که در حافظه‌ی EEPROM یک ماژول ram چه اعداد و اطلاعاتی می‌بایست ذخیره شود. لذا اطلاعات مربوط به کارخانه‌ی سازنده، سریال نامبر و اطلاعات مفید دیگری در این حافظه ذخیره می‌شود و توسط مادربردهای مختلف، خوانده و در بایوس مادربرد قابل مشاهده است. سرعت‌های استاندارد رم هم از مشخصات ذخیره شده است. سرعت‌هایی مثل ۱۰۶۶، ۱۳۳۳ و ۱۶۰۰ مگاهرتز که در مورد هر یک، اطلاعاتی ثبت می‌شود.
اینتل پروفایل‌های ویژه‌ای به نام Extreme Memory Profile یا XMP را به عنوان پروفایل‌های اضافه‌ای را توسعه داده تا سازندگانی که رم هایی برای سرعت‌های بالاتر تولید کرده‌اند که در پروفایل استاندارد نیست، از آن استفاده کنند. بنابراین در بیشتر رم ها یک پروفایل XMP هم ذخیره شده است.
در هنگام خرید کامپیوتر توجه کنید که رم ها معمولا با تبلیغ پروفایل XMP خود بسته‌بندی و فروخته می‌شوند ولی مشکل اینجاست که کاربر باید این پروفایل را به صورت دستی فعال کند. به عبارت دیگر پروفایل XMP به طور معمول فعال نیست و نیاز به فعال سازی دستی دارد.
روش فعال کردن پروفایل XMP
بسیاری از افراد در هنگام خرید کامپیوتر رم های خوبی تهیه می‌کنند اما بدون فعال کردن پروفایل XMP به استفاده از آن می‌پردازند. به عنوان مثال حافظه‌ای با فرکانس ۱۶۰۰ مگاهرتز خریداری می کنند اما چون XMP را فعال نکرده‌اند این حافظه با سرعت استاندارد ۱۳۳۳ کار خواهد کرد. در این صورت اگر XMP را فعال نکنیم، یک حافظه با عملکردی در حد رم های ارزان‌قیمت‌تر ۱۳۳۳ مگاهرتزی خواهیم داشت که به هیچ وجه معقول نیست.
برای فعال کردن XMP مراحل زیر را دنبال کنید:
۱- بعد از روشن کردن سیستم با زدن کلید DELETE یا F2 وارد تنظیمات بایوس شوید. در برخی مادربردهای حرفه‌ای کلید خاصی برای ورود مستقیم به بایوس بعد از ری‌استارت شدن سیستم تعبیه شده که نامی مثل Direct Key و مانند آن دارد. شاید مادربورد شما هم چنین کلیدی داشته باشد لذا به دفترچه‌ی مادربورد یا وب‌سایت سازنده و یا فروم‌ها مراجعه کنید تا نحوه‌ی استفاده از آن را یاد بگیرید.
۲- بسته به سازنده، روش فعالسازی XMP متفاوت است. معمولاً در بخشی که سرعت پردازنده‌ی اصلی، BCLK و ضریب آن ذکر شده، سرعت ram نیز قابل تنظیم است. در این بخش به طور معمول پروفایل XMP نیز قابل فعالسازی است. در شکل زیر محل فعال سازی XMP در مادربرد ایسوس را مشاهده میکنید.
نکات قابل ملاحظه
در هنگام خرید کامپیوتر و انتخاب حافظه‌ی رم از سازگاری فرکانس رم با حداکثر فرکانس قابل پشتیبانی توسط مادربردتان اطمینان کسب کنید. تمام سازندگان مادربرد برای اسلات‌های رم محصولات خود میزان فرکانس‌های پشتیبانی شده و حداکثر این مقدار را اعلام می‌کنند. چنانچه فرکانس رم شما از حداکثر فرکانس قابل پشتیبانی توسط مادربردتان بیشتر باشد، حافظه‌ی رم با سرعتی کمتر از سرعت اصلی خود کار خواهد کرد.
تطابق چند رم
تطابق رم بیشتر در زمانی است که شما قصد ارتقای سیستم خود را دارید و می خواهید یک ماژول رم دیگر به سیستم خود اضافه نمایید. مهمترین نکته در این خرید این است که بهترین رم برای شما رمی است مشخصاتش با مشخصات رم موجود، یکی باشد. دقت کنید اگر رمی با سرعت بیشتر از رم خود تهیه کنید رم جدید با فرکانس کمتر کار خواهد کرد و اگر رم خریداری شده سرعتی پایین‌تر داشته باشد رم موجود نیز با آن فرکانس کار خواهد کرد. دقت داشته باشید که بهترین ترکیب تعداد ماژول در صورتی که مادربرد شما از Dual Channel پشتیبانی کند دو عدد است. در صورت استفاده از ۴ عدد رم همان راندمان دو عددی را خواهید داشت ولی هزینه کلی شما بیشتر خواهد شد.
آیا استفاده از چند ماژول بهتر است؟
در تمام مادربردهای امروزی تکنولوژی Dual Channel و برای مادربردهای حرفه‌ای Quad Channel بکار رفته است. در حالت کلی افزودن تعداد کانال یا استفاده از سیستم چند کانال در رم ها باعث افزایش پهنای باند در دسترس خواهد شد. بدین ترتیب ram می‌تواند میزان بیشتری از داده‌ها را در هر لحظه جابجا کند. بنابراین خیلی بهتر است به جای خرید یک عدد رم تک کاناله با ظرفیت زیاد، دو عدد رم با نصف ظرفیت مدل اول بخرید و از آنها در حالت دو کاناله استفاده کنید. در سیستم‌های حرفه‌ای (منظور مادربردهای با چیپ X299 اینتل یا X399 ای ام دی) با نصب چهار عدد رم میتوان از تکنولوژی Quad Channel نیز استفاده نمود.
آیا هیت سینک برای رم ضروری است؟
رم ها در حالت عادی نیازی به هیت سینک یا خنک کننده ندارند و در شرایط کاری استاندارد داغ نمی‌شوند. معمولا شرکت های تولید کننده رم به دو دلیل از هیت سینک ها استفاده می‌کنند. دلیل اول ظاهر جذاب‌تر و یا شاید حرفه‌ای تر رم که امروزه از نورپردازی RGB نیز در رمها استفاده می‌شود و در هنگام خرید کامپیوتر مشتری را ترغیب به خرید میکند و دلیل دوم دفع حرارت در صورت انجام اورکلاک است. بنابراین در صورتی که کیس شما تهویه مناسبی داشته باشد و نیازی به ظاهر جذاب نداشته باشید و قصد انجام اورکلاک در رم را نداشته باشید عملا تفاوتی بین رم های هیت سینک دار و معمولی وجود ندارد.
تشخیص مدل و مشخصات رم
در هنگام خرید ram مشخصاتی رو ماژول رم قید شده است که می بایست هنگام خرید به دقت به آنها توجه کنید. اکثر مشخصات مربوط به رم تا کنون توضیح داده شده است و اکنون می‌خواهیم اعداد ذکر شده رو رم را بخوانیم.
خواندن اعداد رو رم
در شکل فوق از بالا سمت چپ؛ خط اول مدل رم است که می‌توانید با سرچ کردن مشخصات رم رو مشاهده کنید.
خط دوم عبارت DDR3-2000 به این معنی است که تکنولوژی ساخت این رم DDR3 و فرکانس کاری (سرعت یا باس) ۲۰۰۰ مگاهرتز است.
خط دوم عبارت CL9-10-9-28 تایمینگ رم را نشان می‌دهد. مهمترین عدد این عبارت CL9 مخفف CAS Latency به معنی تعداد ۹ کلاک پالس بین فراخوانی از پردازنده تا ارسال داده تاخیر وجود دارد. عدد دوم یعنی ۱۰ (tRCD) نشان دهنده‌ی تعداد کلاک پالسی است که سطر و ستون ماتریس در رم برای ذخیره اطلاعات نیاز دارد. عدد سوم یعنی ۹ (tRP) تعداد کلاک پالسی است که رم نیاز دارد تا از یک خط از سلول های خود به خط دیگر برود. عدد چهارم ۲۸ (tRAS) تعداد کلاک پالسی است که رم نیاز دارد تا سلوله‌های خود را در اختیار دستور خواندن و نوشتن بعدی قرار دهد. اگر در تایمینگ عدد پنجمی مشاهده کردید به نام CMD است که مخفف Command Rate است و تعداد کلاک پالسی است که طول می کشد تا رم مشخصات خود بررسی و آماده دریافت اولین دستور شود.
خط دوم عبارت ۱٫۵۵v ولتاژ کاری رم را نشان می‌دهد که در تکنولوژی DDR3 این ولتاژ ۱٫۵۵ است و در DDR4 این ولتاژ ۱٫۲ ولت است.
خط سوم عبارت PC3-16000 نامگذاری رسمی رم ها به این شکل است و PC نشان دهنده‌ی این است که این رم برای PC تولید شده است و عدد ۳ نشان دهنده‌ی تکنولوژی DDR3 است. عدد ۱۶۰۰۰ پهنای باند رم را به مگابایت نشان می‌دهد این عدد از ضرب فرکانس کاری در عدد ۸ بدست می آید. در این رم پهنای باند ۱۶۰۰۰ مگابایت در ثانیه است.
خط سوم عبارت ۴GB×۲ نشان دهنده‌ی حجم ماژول و تعداد ماژول در بسته بندی است. در این رم ۲ عدد ماژول ۴ گیگابایتی وجود دارد.
توسط نرم‌افزار
ساده‌ترین و دقیق‌ترین راه یافتن مشخصات حافظه اصلی استفاده از نرم‌افزار CPU-Z است که با دانلود نسخه پرتابل و اجرای آن و رفتن به برگه Memory یا SPD مشخصات حافظه ram خود را مشاهده کنید. همانطور که در شکل زیر می‌بینید در این رم می‌توانید با فعال کردن XMP از فرکانس ۲۶۶۶ این رم استفاده کنید.
راه حل میانبر و دقیق خرید کامپیوتر
با استفاده از مشاور خودکار سایت علاوه می‌توانید با خیال راحت بهینه‌ترین ترکیب قطعات کامپیوتری متناسب با بودجه مورد نظر خود را مشاهده کرده و بدون نیاز به مطالعه راهنمای خرید کامپیوتر اقدام به سفارش کنید و کامپیوتر خود را درب منزل تحویل بگیرید.
آیا به یک سرور قدرتمند برای مجازی سازی نیاز دارید؟
HP Proliant DL120 Gen9 یک سرور از کلاس اقتصادی می باشد که با اندازه یک یونیت ارائه شده است. این سرور ترکیبی از کارایی، افزونگی (redundancy) و بسط پذیری را برای شما فراهم کرده است. سروری مناسب برای SMB ها و مشتریانی که به هزینه های اقتصادی فکر می کنند!
DL120 G9 شما را برای مجازی سازی و فعالیت های عمومی یاری می کند.
ویژگی ها:
ترکیب کارایی و توسعه پذیری در یک سرور کوچک
سرور HP Proliant DL120 Gen9 از یک پردازنده Intel® Xeon® E5-2600 v3 پشتیبانی می کند که کارایی و بهره وری را در فضایی به اندازه یک unit به شما هدیه خواهد داد.
HP SmartMemory از مفقود شدن داده های شما جلوگیری خواهد کرد و با افزایش قابلیت های مدیریت خطا، زمان خرابی را کاهش خواهد داد.
پشتیبانی تا 256 گیگابایت رم با سرعتی برابر با 2133 مگاهرتز زنجیره ای از افزایش کارایی 14 درصدی را همراه خواهد داشت.
و البته این سرور اقتصادی می باشد، چرا که HP Smart Drives افزایش بهینه کارایی، ظرفیت و قابلیت اطمینان را برای نیازهای گوناگون و حجم کار مورد نیاز، فراهم کرده است. پشتیبانی تا 4 هارددیسک LFF و 8 هارددیسک SFF با سرعت انتقال 12 گیگابیت در ثاتیه برای SSD ها و HDD ها مبین همین مسئله می باشد.
ارائه 3 اسلات riser با تکنولوژی PCIe 3.0 امکان استفاده از یک GPU و همچنین کارت های شبکه را فراهم می کند، در نتیجه شاهد افزایش پهنای باند در ورودی و خروجی و همچنین بسط پذیری یکپارچه خواهیم بود.
سرور اچ پی پرولیانت DL120 Gen9 با ارائه دو عدد 1GbE و سه عدد اسلات PCIe همچنین HP FlexibleLOM انتخابی، انعطاف پذیری بیشتری را در پهنای باند شبکه برای شما فراهم می کند، امری که باعث می شود دست شما در بسط دادن شبکه و یا تغییرات احتمالی باز باشد.
بهره وری در انرژی
پاور 80 PLUS gold redundant بیشتر از 92 درصد کارایی را برای شما فراهم خواهد کرد و این در حالی است که با امکانات HP power management نیز ترکیب شده تا مصرف و هزینه را کاهش دهد.
همچنین دمای محیط نیز تحت استاندارد ASHARE A3 قرار دارد تا شما را در کاهش هزینه های خنک سازی یاری نماید.
مدیریت زیرساخت چابک برای تسریع ارائه خدمات IT
در کنار HP Proliant DL120 Gen9 Server نرم افزار HP OneView مدیریت یکپارچه ای را برای اتوماسیون در سراسر سرور، ذخیره سازی و شبکه فراهم می کنم.
شما دارای یک داشبورد آنلاین برای نظارت بر زیر ساخت های همگرا خواهید بود و توسط HP Insight Online پشتیبانی خواهید شد.
پیکربندی در رابط قابل گسترش میان افزار (UEFI) حالت بوت، ارائه محلی و راه دور با تأمین هوشمند و ابزار برنامه نویسی یا رابط HP RESTful از دیگر مزایای این سرور اچ پی می باشد.
همچنین امکان دسترسی از راه دور برای عملیات استقرار، نظارت و پشتیبانی، توسط HP ILO مقدور می باشد.
بهینه سازی سیستم عامل و به روز رسانی درایورها و کاهش خرابی با HP Smart به روز رسانی، متشکل از HP SUM و SPP.
تا چند سال پیش وقتی در بسیاری از سازمان‌ها صحبت از پیاده سازی یک شبکه به میان می‌آمد، اولین تصوری که در ذهن مدیران شکل می‌گرفت، نیاز به کیس‌های بزرگ با قطعات متداول و آشنای یک سیستم دسکتاپ بود، البته به‌عنوان یک اقدام پیشگیرانه عملکرد و قدرت این سیستم باید بالاتر از دسکتاپ‌های عادی سازمان بوده و حافظه بالاتری نیز داشته باشد. همین دیدگاه باعث می‌شد که عملیات اطلاعاتی در اکثر این سازمان‌ها به یک فرآیند شکننده تبدیل شود که با کوچکترین مشکلی به وضعیت غیرعملیاتی فرو می‌رفت.
با این‌حال خوشبختانه به نظر می‌رسد که دیدگاه مذکور به تدریج در حال محو شدن است و امروزه بسیاری از مدیران در سازمان‌های حساس به این نتیجه رسیده‌اند که برای تداوم بی‌نقص عملیات خود به یک زیربنای قابل اعتماد نیاز دارند. واقعیت این است که طراحی و ساخت سرور به‌عنوان یک شاخه کاملا حرفه‌ای در دنیای IT شناخته می‌شود و آماده‌سازی این سیستم‌ها به هیچ‌وجه صرفا به مونتاژ یک سیستم با چند قطعه متداول محدود نمی‌شود. در واقع ترکیب کلی این سیستم‌ها به دفعات و با روش‌های مختلف مورد آزمایش قرار می‌گیرد تا هماهنگی تمام اجزای آنها با یکدیگر تضمین شود. از سوی دیگر، در آماده‌سازی این سرورها از قطعاتی استفاده می‌شود که تقریبا در هیچ حوزه دیگری کاربرد ندارند. برای مثال کنترلرهای RAID مورد استفاده در این سیستم‌ها از چنان عملکرد و البته قیمت بالایی برخوردارند که بهره‌گیری از آنها در یک سیستم دسکتاپ تنها به معنای اتلاف پول کاربران خواهد بود. از سوی دیگر، این سرورها از قابلیت‌های مدیریتی پیشرفته‌ای برخوردارند که به هیچ‌وجه در یک سیستم دسکتاپ مدرن قابل دسترسی نخواهد بود. تمام این عوامل در کنار پایداری و کیفیت بالای سیستم‌های مذکور باعث می‌شوند که این سرورهای استاندارد به شالوده اجتناب ناپذیر هر شبکه حساسی تبدیل شوند. در این مقاله شما را با نمونه‌ای از این محصولات آشنا خواهیم کرد.
Proliant یک نام تجاری برای کامپیوترهای سرور است که در ابتدا توسط شرکت کامپک توسعه یافته و روانه بازار شدند. پس از آن که HP شرکت کامپک را خریداری کرد، به توسعه و عرضه این خانواده از سرورها تحت عنوان HP Proliant ادامه داد. سیستم‌های Proliant در حوزه تعداد واحدهای فروخته شده و درآمدی که نصیب شرکت HP کرده‌اند، پیشتاز بازار سرورهای x86 به‌شمار می‌آیند. این سرورها به چهار خط اصلی از محصولات تقسیم می‌شوند: ML، DL، BL و SL. تفاوت اصلی این سری‌ها به شکل‌ساخت آنها مربوط می‌شود. سریProliantML از سرورهای مبتنی بر کیس‌های تاور با ظرفیت توسعه داخلی دیسک‌ها و اتصالات تشکیل شده است. سری DL، سرورهای نصب شونده در رک (Rack Mount) چند منظوره را در بر می‌گیرد. سری BL نیز شامل سرورهای تیغه‌ای (Blade)است که در داخل BladeSystem شرکت HP قرار میگیرند. در نهایت سری SL از سرورهای متراکم نصب شونده در رک برای محیط‌های با مقیاس‌های بزرگ تشکیل شده است.
سرورهای Proliant در عین حال از نظر پیکربندی پردازنده‌ها نیز به چند گروه تقسیم می‌شوند. سری‌های 100، 200، 300 و 400 از سیستم‌هایی با یک یا دو سوکت پردازنده تشکیل شده‌اند. سری‌های 500 و 600 شامل سیستم‌هایی با چهار سوکت پردازنده هستند. در نهایت، سیستم‌هایی که هشت سوکت پردازنده دارند نیز در سری 700 قرار میگیرند. البته سری جدید 900 که به این مجموعه اضافه شده است نیز دارای هشت سوکت پردازنده می‌باشد و حداکثر از 80 هسته پردازشی و 4 ترابایت حافظه RAM پشتیبانی میکند. توجه داشته باشید سیستم‌هایی که شماره مدل آنها به صفر ختم می‌شود از پردازنده‌های اینتل استفاده می‌کنند، از سوی دیگر اگر سرور مورد نظر مبتنی بر پردازنده‌های AMD باشد شماره مدل آن به پنج ختم خواهد شد.
سرورهای Proliant شرکت HP در نسل‌های مختلفی ارایه شده‌اند. آخرین نسل از این سرورها یعنی G8 (نسل هشتم) روز 13 فوریه سال جاری میلادی معرفی شد. با این‌حال هنوز برای بررسی و مطالعه این نسل از سرورهای خانواده مذکور بسیار زود است.
از سوی دیگر، نسل هفتم این سرورها یعنی G7 در حال حاضر به‌عنوان پیشتاز بازار در گروه خود محسوب می‌شود. در این مقاله به بررسی یکی از سرورهای G7 سری DL خواهیم پرداخت که در سال 2011 عنوان پرفروش‌ترین محصول رده خود را به‌دست آورده است. مدلی که در این مقاله به معرفی آن خواهیم پرداخت، Proliant DL380 G7 نام دارد. همانطور که قبلا توضیح دادیم، این سرور از نوع نصب شونده در رک است. سری Proliant DL380 همیشه در بین محبوب‌ترین سرورهای چندمنظوره قرار داشته‌اند. از نسل پنجم به بعد، این سرورها بیش از پیش مورد توجه قرار گرفتند و HP با بهره‌گیری از فناوری سطح بالای خود امکانات متنوعی را در آنها پیاده‌سازی کرده است.
نسل هفتم سرورهای DL380 از نظر سخت‌افزاری شباهت زیادی به نسل ششم آن دارد. در واقع شما می‌توانید مدل‌های تقریبا مشابهی از این دو نسل را پیدا کنید. نسل ششم این سرورها بلافاصله پس از معرفی پردازنده‌های زیون سری 5500/5600 اینتل با هسته Nehalem یعنی اواسط سال 2009 معرفی شد. از سوی دیگر، معرفی نسل هفتم بیش از یک سال بعد یعنی با عرضه پردازنده‌های زیون مبتنی بر هسته Westmere همزمان بود که حداکثر حاوی 6 هسته پردازشی بودند. با توجه به این واقعیت که پردازنده‌های زیون سطح بالای سری 5600 از فناوری HyperThreading پشتیبانی می‌کنند، هر یک از این پردازنده‌ها قادر به اداره 12 رشته پردازشی خواهند بود. به این ترتیب هر سرور DL380 با دو پردازنده از این خانواده در مجموع دارای 12 هسته فیزیکی خواهد بود و می‌تواند در هر لحظه تا 24 رشته پردازشی را اداره نماید.
DL380 از نظر ابعاد در خانواده خود تحت عنوان یک سرور دو واحدی (2U) شناخته می‌شود، به عبارت دیگر این سرور از نظر ارتفاع در یک رک دو واحد را اشغال خواهد کرد. اگر بخواهیم به قابلیت‌های پیکربندی این سرور اشاره کنیم، باید بگوییم که سرور مذکور یک مدل با دو سوکت پردازنده است که می‌تواند پردازنده‌هایی با 2 تا 6 هسته پردازشی را در هر سوکت خود پشتیبانی کند. این سرور همچنین به 18 اسلات حافظه مجهز است. به عبارت دیگر هر سوکت پردازنده 9 اسلات حافظه را در یک پیکربندی سه‌کاناله (سه اسلات برای هر کانال) در اختیار خواهد داشت. شما می‌توانید از ماژول‌های حافظه PC3-10600R RDIMM DDR3 (Registered DIMM) یا ماژول‌های PC3-10600E UDIMM DDR3(Unregistered) در این اسلات‌ها استفاده کنید. در نهایت این سرور قادر است حداکثر از 384 گیگابایت حافظه پشتیبانی کند. برای افزایش امکانات سیستم، شما 6 اسلات توسعه PCI Express را در اختیار خواهید داشت. این سرور به‌طور استاندارد از 8 هارددیسک پشتیبانی میکند، اما با یک محفظه درایو ثانویه که بایستی آن را به‌طور انتخابی و جداگانه تهیه کنید، حداکثر قادر به پشتیبانی از 16 درایو SFF SAS/SATA خواهد بود. برای دستیابی به عملکرد رقابتی ساختار ذخیره‌سازی، HP در این سرور خود از کنترلر مجتمع Smart Array P410i بهره گرفته است. برای آن‌که ارتباط سرور با دنیای خارج را فراموش نکرده باشیم نیز باید بگوییم که DL380 G7 به دو کنترلر شبکه 1GbE NC382i مجهز است که هر یک دو درگاه اترنت گیگابیتی را پشتیبانی می‌کنند. به این ترتیب شما روی این سرور چهار درگاه اترنت گیگابیتی را در اختیار دارید.
DL380 G7 از دو منبع تغذیه برای تامین افزونگی پشتیبانی میکند. پردازنده‌ها در بخش میانی مادربرد سیستم تعبیه شده‌اند و اسلات‌های حافظه در طرفین آنها قرار گرفته‌اند. این سرور برای به‌جریان انداختن هوای کافی به منظور خنک کردن پردازنده‌ها و ماژول‌های حافظه خود حداکثر از 6 فن 40×60×60 میلی‌متری در یک ردیف استفاده میکند. تعویض این فن‌ها به آسانی انجام می‌شود و بدون هیچ لرزشی کار می‌کنند.همانطور که قبلا نیز اشاره کردیم، تفاوت نسل هفتم سرورهای DL380 با نسل قبلی آنها به پردازنده‌های ارایه شده با آنها مربوط می‌شود. با این‌حال یک تفاوت مهم دیگر نیز در بین این سرورها وجود دارد. نسل هفتم سرورهای مذکور به همراه نسخه سوم نرم‌افزار مدیریت از راه دور پیشرفته HP یعنی iLO 3 Integrated Lights-Out ارایه می‌شود.
در قسمت جلویی بدنه سرور، شما می‌توانید یک درایو اپتیکال DVD-RW، دو ستون چهارتایی از هارد‌دیسک‌ها که به‌صورت افقی نصب می‌شوند، کلیدهای پاور و ریست، UID (چراغی که به کاربران امکان می‌دهد تشخیص دهند روی کدام‌یک از سرورهای یک رک مشغول کار هستند)، دو درگاه USB، پنل نمایشگر وضعیت فعالیت اجزای مختلف سرور (درگاه‌های اترنت، منابع تغذیه، سطح دما و تغذیه، ماژول‌های حافظه، پردازنده‌ها و فن‌های دستگاه) و یک خروجی VGA برای اتصال نمایشگر را مشاهده کنید. در این بخش همچنین برچسبی تعبیه شده که اطلاعات مربوط به استفاده از نرم‌افزار مدیریت از راه دور iLO روی آن قرار گرفته است.
در قسمت پشت بدنه، شما دو درگاه PS/2، دو درگاه USB، چهار درگاه اترنت گیگابیتی، یک درگاه اترنت پنجم برای نظارت iLO 3، یک خروجی VGA، یک درگاه RS-232، چراغ UID و محفظه‌های در نظر گرفته شده برای دو منبع تغذیه و شش کارت توسعه را مشاهده کنید.
همانطور که قبلا نیز اشاره کردیم، شما می‌توانید تعداد هارد‌دیسک‌های این سرور را به 16 عدد افزایش دهید، اما برای انجام این کار باید دریچه سمت راست قسمت جلویی کیس و درایو اپتیکال آن را جدا کرده و سپس یک محفظه مخصوص را برای نصب 8 درایو اضافی به سرور اضافه کنید.علاقه‌مندان به مجازی‌سازی نیز قابلیت‌های مطلوبی را در این سرور به‌دست خواهند آورد زیرا DL380 G7 به یک درگاه USB و اسلات کارت حافظه SD داخلی مجهز است که به آن امکان می‌دهد از یک Hypervisor توکار بوت شود.
در مجموع میتوان گفت سرورهای Proliant DL380 G7 همه امکانات و مشخصات لازم برای صدرنشینی بر کلاس خود در این بازار را در اختیار دارند. آزمایش‌های مختلفی که روی این سرورها انجام شده‌اند نشان می‌دهند که سیستم‌های مذکور عملکرد خنک و کم‌مصرفی را ارایه می‌کنند.
این سرورهای چندمنظوره به آسانی می‌توانند نیازهای متنوع هر محیطی با حداکثر 80 کلاینت را برآورده نمایند. به همین دلیل مجموعه گسترده‌ای از شرکت‌ها و سازمان‌ها می‌توانند این گزینه را در بالای فهرست گزینه‌های خود قرار دهند.
هیچ تردیدی نیست که DL380 G7 با در نظر گرفتن بالاترین ملزومات برای یک سرور چندمنظوره طراحی شده و یک پایه استوار برای شبکه شما به شمار می‌آید، در حالی‌که به شما امکان می‌دهد از آخرین فناوری پردازنده‌های زیون اینتل به همراه قابلیت‌های مدیریت از راه دور شرکت HP به‌آسانی بهره‌گیری نمایید.
برای خرید و قیمت گیری کلیه سرور های HP با ما تماس بگیرید.
ECC نوعی از حافظه‌های ذخیره داده در کامپیوتر و سرور است که می‌تواند انواع مختلفی از خرابی داده‌ها را تشخیص داده و رفع کند، در واقع روشی برای پیدا و اصلاح کردن خطاها در زمان انتقال اطلاعات در انواع DIMM هاست. این نوع حافظه‌ها بیشتر در جاهایی استفاده می‌شوند که تحت هیچ شرایطی نباید داده‌ها آسیب ببینند، از جمله رایانه‌هایی که برای پردازش‌های علمی و مالی مورد استفاده قرار میگیرند.
در این نوع حافظه‌ها تک‌تک بیت‌ها از خطر دستکاری شدن و تغییریافتن در امان هستند و داده‌هایی که از هر کلمه خوانده می‌شود، همیشه با داده‌هایی که در آن کلمه نوشته شده‌اند یکسان هستند، حتی اگر یکی یا تعدادی از بیت‌های ذخیره‌شده، تغییر حالت داده باشند. بسیاری از حافظه‌های غیر ECC توانایی تشخیص خطا را ندارند، هرچند که برخی از انواع حافظه‌های غیرECCبا استفاده از بیت پاریتی توانایی کشف خطا را دارند، اما نمی‌توانند آن را اصلاح کنند.
حافظه های دارای قابلیت ECC به ECC Memoryو حافظه های بدون این قابلیت به Non-ECC Memory مشهور هستند.
با توجه به پایداری بسیار زیاد سیستم های کنونی معمولاً استفاده از حافظه های Non-ECC به دلیل سرعت بیشتر و قیمت مناسب‌تر توصیه می‌شود، مگر در موارد خاص مانند محاسبات بسیار دقیق علمی، محاسبات اقتصادی، سرورها و ..
انواع رم ها
رم های UNBuffered یا UDIMM، مصرف برق کمی دارند و بر روی سیستم‌هایی که دارای DIMM کمی هستند و پاور ضعیف دارند مناسب است البته ظرفیت این نوع رم ها کم است و از سیستم ECC پشتیبانی میکند و با عبارت E بر روی رمها قابل تشخیص هستند.
رم های Registered یا RDIMM ظرفیت بالاتری دارند و با عبارت R نمایش داده می شود و از سیستم‌های Address Parity پشتیبانی میکند.
