حافظه ECC یا Error correction code نوعی حافظه ذخیره داده است که در سرورها و ورک استیشن ها مورد استفاده قرار میگیرد. این حافظه به دلیل قابلیت شناسایی، اصلاح خطاها و جلوگیری از آسیب به داده‌ها هنگام پردازش مورد توجه افراد متخصص و کسب و کارهایی که دارای اطلاعات حساسی هستند قرار گرفته است.
همچنین انتظار می رود با بکارگیری حافظه ECC نسبت آسیب و صدمه کمتری متوجه سرورها و کامپیوترها باشد که این موضوع بخصوص برای متخصصان آی تی، مؤسسات مالی و سازمان‌های استفاده کننده از کامپیوترهای پردازشگر مالی بسیار حائز اهمیت است.
تفاوت‌های حافظه ECC و غیر ECC
مفهوم حافظه ECC
از لحاظ ظاهری، تفاوت‌هایی بین حافظه ECC نسبت به انواع حافظه‌های غیر ECC (مانند انواع مورد استفاده در رم لپ‌تاپ‌ها یا کامپیوترهای دسکتاپ) وجود دارد. حافظه ECC، شامل 9 تراشه حافظه به‌جای 8 تراشه است (تراشه‌های حافظه برای ذخیره داده‌هایی که به CPU جهت پردازش ارسال می‌شوند کاربرد دارند). این تراشه مازاد به‌عنوان تراشه اصلی تشخیص خطا و اصلاح مورد استفاده قرار می گیرد.
سیستم‌هایی که از حافظه ECC استفاده میکنند آسیب کمتری می‌بینند. طبق مطالعات انجام شده توسط شرکت Puget System که در سال 2014 انجام شد، نرخ خطای حافظه ECC حدود ۰.۰۹ درصد در مقایسه با انواع غیر ECC به میزان ۰.۶ درصد است. این موضوع نشان‌دهنده قابلیت بالای اطمینان به انواع حافظه ECC است.
چه دستگاه هایی از حافظه های ECC پشتیبانی می کنند ؟
این نوع از حافظه عمدتاً برای شرکت‌ها و سرورهای سازمانی استفاده می‌شوند.اکثر مادربردهای کامپیوترهای شخصی یا رم‌های ECC را پشتیبانی نمی‌کنند و در صورت پشتیبانی کردن از قابلیت ECC آن بهره مند نمی شوند. . برای لذت بردن از مزایای این حافظه شما نیاز به یک مادربرد سطح سرور دارید. حافظه ECC به دلیل تراشه حافظه اضافی آن گران‌تر از رم‌های غیر ECC است.
به دلیل کاربرد سازمانی این نوع حافظه، به‌کارگیری CPU قوی که از حافظه ECC پشتیبانی کند، ضروری است. در پردازنده‌های اینتل، تنها مدل Xeon است که ECC را پشتیبانی میکند. در انواع دیگر پردازنده‌ها نیز پردازنده AMD از حافظه ECC پشتیبانی میکند.
نقطه ضعف حافظه ECC
با وجود مزایای ذکر شده، رم‌های ECC جهت بررسی خطاها به زمان بیشتری نیاز دارند و در نتیجه، به نسبت انواع غیر ECC کندتر هستند. مطالعات شرکت Puget نشان داد که نرخ دریافت رم‌های ECC به میزان ۰.۲۵درصد کندتر از رم‌های غیر ECC است که حتی در برخی موارد به ۰.۴۴ درصد نیز می‌رسد بااین‌حال، تفاوت عملکرد حافظه ECC نکته‌ای قابل چشم‌پوشی است.
حافظه ECC چگونه کارمی‌کند؟
کد اصلاح خطا یک فرآیند ریاضی است که اطمینان میدهد داده ذخیره شده در حافظه صحیح است. در صورت بروز خطا، ECC به سیستم امکان بازسازی داده‌های صحیح را میدهد.
حافظه ECC روش پیشرفته‌ای از توازن را در داده‌ها بکار می‌برد. در این روش از یک داده تک بیتی (یک بیت توازن) برای شناسایی خطاها در یک حجم بزرگ از داده‌ها استفاده میشود. متأسفانه، درحالی‌که یک بیت توازن به سیستم اجازه شناسایی خطا را میدهد، اطلاعات کافی برای تصحیح خطای داده را در اختیار نمی گذارد.
اکثر دستگاه‌های محاسباتی، داده‌ها را در تراکم‌های بزرگتر 64 بیت (که به‌عنوان «کلمه» خوانده می‌شوند) انتقال می‌دهند. به‌جای تولید یک بیت توازن اضافی برای هر هشت بیت داده، ECC هفت بیت اضافی به ازای هر 64 بیت داده تولید میکند. این سیستم برای اطمینان از درستی 64 بیت دیگر یک الگوریتم پیچیده ریاضی را بر روی هفت بیت داده اضافی اجرا میکند. در حالتی که یک بیت نادرست باشد (خطای تک بیت) الگوریتم ECC می‌تواند داده‌ها را مجدداً بازسازی کند اما تنها می‌تواند خطاهای بزرگتر (دو یا چند بیت) را به سیستم اطلاع دهد.
حافظه رجیستر یا بافر
حافظه ECC می‌تواند برخی مواقع غیر رجیستر باشد. بااین‌حال، کلیه حافظه‌های رجیستر حافظه ECC محسوب می‌شوند. رم‌های ECC در اغلب موارد از حافظه بافریا رجیستر که بین رم سیستم و کنترل‌کننده حافظه قرار دارد استفاده میکنند. این موضوع سختی عملکرد کنترل‌کننده حافظه را کاهش داده و امکان به‌کارگیری ماژول‌های بیشتری از رم را فراهم می کند.
شکی نیست که رم (حافظه دسترسی تصادفی) RAM یکی از مهمترین اجزای کامپیوتر است چون تمام فرایندهایی که روی کامپیوتر اجرا می شوند وابسته به این برد مداری است. حافظه رم مسئول نگهداری داده ها و دستورالعمل هایی است که پردازنده و نرم افزار برای انجام کارهای خود بدان نیاز دارند. اصطلاح دسترسی تصادفی نحوه نوشتن و خواندن اطلاعات را توصیف می کند. به طور کلی در این روش برای نوشتن و خواندن اطلاعات لازم نیست منتظر بمانید تا یک موقعیت خاص برای ذخیره کردن اطلاعات شما پیدا شود که منجر به مزیت سریعترین حالت اجرایی می شود. در ادامه مقاله معرفی انواع رم کامپیوتر و سرور همراه باشید.
همه چیز رم هیجان انگیز است و به همین دلیل است که ما از شما دعوت می کنیم تا این مقاله را بخوانید اینجا جایی است که شما می توانید اطلاعات زیادی در این رابطه پیدا کنید. در حال حاضر ماژول های رم دارای تعداد زیادی فناوری های ترکیب شده هستند که به آنها امکان می دهد تا با سرعت بیشتری فرآیندها را انجام دهند و در مقایسه با ماژول های قدیمی که چند سال قبل استفاده می شد پایداری فوق العاده ای را ارائه دهند. برخلاف رم های قدیمی که به صورت اسنکورن با کلاک باس کار می کردند و تنها به سرعت ۶۶ مگاهرتز می رسیدند رم های امروزی با فناوری های مناسبی ساخته شده اند که به آنها این امکان را می دهد تا از یک سیگنال سنکرون استفاده کنند تا سرعت عملیاتی خواندن و نوشتن آنها افزایش پیدا کند و به حداکثر سرعت ۲۶۶۶مگاهرتز برسند (در حافظه های DDR3).
[سیگنال همزمانی] شکل مختصر synchronization signal (سیگنال همگام سازی) ، بخشی از سیگنال ویدئویی نمایشگرهای پویش الکترونی است که انتهای هر خط پویش و انتهای آخرین خط پویش را مشخص میسازد
امروزه در میان حافظه های رمی که در بازار یافت می شود انواع متعددی رم وجود دارد که شکل فیزیکیشان و قابلیت های سرعتشان با هم تفاوت دارند. کدام نوع حافظه برای نصب در کامپیوتر شما مناسب است؟ جواب این سوال بستگی به نوع مادربرد کامپیوتر دارد چونکه سازگاری کامل این بخش ها لازم است تا آنها بتوانند به درستی کار کنند. اگر مادربرد از نوع حافظه پشتیبانی نمی کند حافظه شما حتی در اسلات های رم جا نمی گیرد. معمولا رم هایی که در حال حاضر در کامپیوترهای دسکتاپ استفاده می شوند عموما DIMM هستند که اجازه می دهد برای بهبود عملکرد و سرعت بخشی در انجام فرآیندها کلاک باس دسترسی تصادفی سنکرون شده داشته باشید. علاوه بر این رم می تواند در شکل های DDR,DDR2,DDR3 یا RDRAM یافت شوند که سرعتی که هر کدام می توانند به آن دست یابند و عملکردی که تحت شرایط مختلف ارائه می دهند با هم فرق دارند.
حافظه DDR SDRAM
یکی از ماژول های حافظه ای بود که قبلا استفاده می شد بدون شک این حافظه با ارسال دو برابری اطلاعات در هر سیکل ساعت کار می کند و سنکرون شده است.
این حافظه به ماژول حافظه اجازه دستیبابی به سرعت پردازش دو برابری (نسبت به خود سیستم باس) را می دهد و عملکرد مناسبی را ارائه می دهد. توجه داشته باشید که حافظه های DIMM DDR SDRAM دارای ۱۸۴ اتصال هستند که با مادربرد در تماس هستند.
حافظه DDR2
حافظه های نوع DDR2 در واقع نسخه پیشرفته تر از فناوری حافظه DDR هستند که با توجه به تغییرات ساختاری که در آن به وجود آمده است عملکرد افزایش پیدا کرده است. این حافظه یک نوع DIMM است که دارای ۲۴۰ اتصال می باشد و در مقایسه با DDR دارای سرعت دو برابری می باشد و در نتیجه شما در هر سیکل ساعت می توانید اطلاعات چهار برابری را انتقال دهید و این برخلاف DDR است که تنها به شما امکان انتقال اطلاعات دو برابری را می داد.
حافظه DDR3
این نوع حافظه عملکرد قابل توجهی را با ولتاژ پایین ارائه می دهد بنابراین کاهش شدید برق مصرفی را فراهم می آورد.
مانند DDR2 ماژول های DDR3 DIMM دارای ۲۴۰ پین هستند اما در واقع این دو رم با هم سازگار نیستند بنابراین مادربردهای مدرن تر و پیشرفته تر شامل سوکت های مخصوصی برای رم DDR3 لازم می باشد. در نهایت نوع دیگری از حافظه ها وجود دارند که به دلیلی عملکرد فوق العاده ای که دارند جزو گرانترین مدل ها شناخته می شوند. بیشتر رمهایی که اکنون در بازار ایران مورد استفاده قرار میگیرند از نوع DDR3 و DDR4 می باشند. برا آشنایی بیشتر با پرکاربردترین رم های سرور اچ پی در ایران با ما تماس بگیرید.
حافظه های Rambus DRAM
حافظه های Rambus DRAM که به عنوان RDRAM شناخته می شوند حافظه ای است که تحت پروتکل اختصاصی شرکت Rambus توسعه یافته و کار می کند. به دلیل قیمت بالای آن، در بازار برای کاربران عادی از این نوع حافظه استفاده نمی شود و همین امر باعث افزایش محبوبیت ماژول های نوع DDR می شود. در حال حاضر حافظه های RDRAM معمولا در سرورهای بزرگ استفاده می شود و کنسول بازی مشهور پلی استیشن ۳ از آن استفاده می کند. این حافظه یک ماژول نوع RIMM است که دارای ۱۸۴ اتصال می باشد و کاملا متفاوت از DDR معمولی کار می کند چونکه فرکانس های تراشه را افزایش می دهد تا از این طریق تنگناهایی که باعث کاهش سرعت انتقال داده می شود را محدود کند و یک محدوده عملکردی بالاتر را ارائه دهد.
لازم به ذکر است که هنگامی که به یک رم نگاه می کنید مجموعه ای از اعداد را روی آن مشاهده می کنید که مشخصات ماژول را نشان می دهد، مهم است که بدانیم این اعداد به چه معناست و حاوی چه اطلاعاتی می باشند. همچنین برخی از فروشندگان برای افزایش سوددهی خود اقدام به عرضه رم های تقلبی میکنند. شما میتوانید در مقاله شناسایی رم اورجینال از تقلبی به فوت و فن شناخت رم های اورجینال آشنایی پیدا کنید.
حافظه های DDR2 به طور گسترده در تمام انواع پیاده سازی ها مورد استفاده قرار گرفت و جانشین نسل ما قبل خود شد همانطور که بعدها به جای DDR2 از DDR3 استفاده شد. این فناوری جدید با ارائه بهبود قابل توجهی که در رفتار و عملکرد تجهیزات رم داشت شناخته شد.
شرکت اچ پی از ساخت نسل جدیدی از سرور های لینوکسی خبر داد که به مدیران شرکت‌های بسیار بزرگ کمک میکند، این پلتفرم سروری با نام HPE Integrity MC990 X Server که در اوایل ماه فوریه معرفی شد بتوانند بهتر کارایی بالای سیستم‌ها را مدیریت کنند. همچنین بتوانند روی بارهای ترافیکی در مقیاس بسیار بزرگ، تحلیل اطلاعات و پردازش‌های بی‌درنگ انجام دهند.
سرور اچ پی HPE Integrity MC990 X Server پاسخی به نیازهای بازار برای بهره‌وری و مقیاس‌پذیری بیشتر در مراکز داده مدرن است. سرور اچ پی MC990 X سرورهای مناسب تجهیزات رک (rack-mounted) هستند که از پردازنده‌های هشت سوکتی اینتل Xeon E7-8800 v3 و حافظه رم حداکثری شش ترابایتی پشتیبانی میکنند. این سخت‌افزار قدرت و توانایی لازم را برای انجام فرایندهای کسب‌وکارهای بزرگ و پشتیبانی از حجم زیادی از ترافیک کاری روی لینوکس دارد. اما سخت‌افزار پرقدرت تنها بخشی از خبرهای امیدبخش اچ پی درباره سرورهای جدید MC990 X است. این شرکت برای جذب مشتریان بیشتری در بازار قصد دارد سرورهای جدید را با سیستم‌های ارائه خدمات مشاوره اچ‌پی یکپارچه‌سازی کند.
بررسی سرور اچ پی HPE Integrity MC990 X Server
این قابلیت به مشتریان کمک میکند تا بهترین پیکربندی و پیاده‌سازی از سرورهای اچ پی MC990 X را روی زیرساخت‌های شبکه خود داشته باشند و از سختافزارهای جانبی دیگر برای پاسخ‌گویی به نیازمندی‌های تحلیل اطلاعات و پردازش‌های بی‌درنگ بهره ببرند. برخلاف اظهارنظر مدیران اچ‌پی، به نظر می‌رسد سرورهای جدید نتوانند به طور کامل نیازهای پردازشی بی‌درنگ و تجزیه و تحلیل اطلاعات در مقاس‌های بسیار بزرگ سازمانی را برآورده کنند؛ اما بدون شک گام افزایشی در این مسیر و به‌خصوص در پلتفرم لینوکس خواهد بود و راه را برای تولید و ارائه سرورهای پرقدرتمند‌تر در آینده باز میکند.
Processor family Intel® Xeon® E7-4800 v4 product family
(NVM Express (NVMe یک پروتکل برای حمل داده ها بر روی رسانه های مختلف و ذخیر سازی بهینه در NAND فلش ها میباشند. پورتهای PCIe ها بطور معمول کاربرد متوسطی برای رسانه های انتقال دیتا دارند. رسانه های دیگر مانند NVMe over Fabrics اخیرا برای تراشه های NAND فلش بهینه سازی شده اند. با پیشرفت های NAND فلش ها , یک چارچوب با پهنای باند بالا و زمان تاخیر کمتر برای پروتکل ذخیره سازی فراهم شده است.
NVMe (Non-Volatile Memory Express) یک پردازشگر مقیاس پذیر و با کارایی بالا برای PCIe Gen3 می باشد که برای سیستم های Client و Enterprise با استفاده از تکنولوژِی SSD ها طراحی شده است. این تکنولوژی برای کاهش زمان تاخیر(Latency) و ارایه پردازنده سریعتر (CPU) به عملکرد دستگاه ذخیره سازی داده (Data Storage) برای محاسبات پیشرفته طراحی شده است.
با استفاده از NVMe مشتریان میتوانند از تاخیر کم, افزایش عملیات ورودی/خروجی در هر ثانیه (IOPs), و مصرف انرژی پایین تر بهرمند شوند.
پروتکل NVMe :
پروتکل NVMe یک پروتکل پیشرفته و بهینه سازی شده برای انتقال اطلاعات کارآمد از PCIe برای ذخیره سازی در NAND فلش ها میباشد. که در حال حاظر روی SSD ها استفاده میشود.
برای بهینه سازی ذخیرسازی و بازیابی اطلاعات, NVMe ها تا حداکثر 64K دستور را تا حداکثر 64K درخواست I/O در هر صف را به صورت همزمان مورد استفاده قرار می دهند. نرم افزار سیستم Host دستورات را به صف ارسال می کند و کنترل کننده NVMe , دستورات کامل شده را به صف مربوط به دستورات تکمیل شده منتقل میکند و هنگامی که دستورات تکمیل شده زیاد می شوند همه آن ها را در یک تک صف تکمیل شده گزارش میدهد و در این بین کنترل کننده , دستورات را اولویت بندی می کند. همپچنین پیام های قطع شده ناخواسته (MSI-X) و هر وقفه ای به خوبی پشتیبانی می شود ؛ و در صورت نیاز از بسیاری از قابلیت های سازمانی مانند حفاظت از داده های به پایان رسیده (سازگار با استاندارد های T10 DIF و DIX), گزارش Error های افزایش یافته را, پشتیبانی میکند.
پروتکل NVMe چندین صف را پشتیبانی می کند که پیشترفتی نسبت به پروتکل های SAS و SATA داشته است. هارد های SAS معمولی تا 256 فرمان پشتیبانی می کند و هارد های SATA از 32 فرمان در یک صف پشتیبانی میکنند.در مقابل NVMe ها از حداکثر 64K فرمان در هر صف و حداکثر 64K صف را پشتیبانی می کند. این صف ها به طوری طراحی شده اند که دستورات I/O و پاسخ به آن دستورات را بر روی یک هسته پردازنده و قابلیت پردازش موازی پردازنده های چند هسته ای را دارا باشند. هر برنامه می تواند یک صف مستقل به خود داشته باشد. NVMe همچنین با پشتیبانی از MSI-X که باعث ایجاد وقفه و از ایجاد ترافیک, که از ایجاد گلوگاه در سطح Cpu جلوگیری می شود و اجازه گشترش پذیری فوق العاده ای را می دهد و کارایی بهتری را پشتیبانی میکند.
شرکت SimpliVity از جمله شرکت های متمرکز بر روی مبحث “hyperconverged infrastructure” بوده است که در حدود دو سال پیش شرکت HPE به خریداریِ آن اقدام نمود. سیستم های hyperconverged ، پردازش، ذخیره سازی و شبکه را در یک سیستم واحد ترکیب می کنند.
شرکت HPE نرم افزار و سخت افزارِ SimpliVity را با سرورهای پیشرو در صنعت یکپارچه کرده است تا سهمی از بازار زیرساخت های در حال رشدِ Hyper-converged را به چنگ آورد. راهکارهای زیرساخت hyper-converged موجود از شرکت HPE می توانند از افزودنِ تکنولوژی SimpliVity به خود بهره مند گردند که انعطاف پذیری بسیار، data protection ، compression ، deduplication و بهینه سازی VM را با خود به همراه دارد.
شرکت HPE معماریِ پلتفرم SimpliVity Data Virtualization را به عنوان “یک فایل سیستم آگاه و ذخیره سازِ مبتنی بر object به همراه تکنیک های data optimization و data service” توصیف می کند. وجودِ data deduplication و data compression در طراحیِ HPE SimpliVity 380 منجر به کارایی مستمری در سراسرِ دستگاه خواهد شد. HPE پلتفرم های سرور پیشرویی را در اختیار دارد که به عنوان پایه ای برای موفقیت HPE SimpliVity به شمار می آیند.
از جنبه سخت افزاری، HPE SimpliVity بر بسترِ مدل های جدید از سرورهای HPE قرار می گیرد. با آنکه هنوز از سرورهای پیشین پشتیبانی می شود، هدف آنها تجمیع بیشتر آن با خطوط محصولاتِ ProLiant و Apollo است تا فرآیندهای پشتیبانی و اعتبارسنجی را ساده سازد. هرچند اساسا هنوز از جنبه سخت افزاری تغییر زیادی رخ نداده است. HPE simplivity 380 یک سیستم با 2U فضا و مبتنی بر سرور DL380 G10 است. این سیستم از OmniStack accelerator card برای انتقال فرآیندهای data reduction (فرآیند کاهش مقدار فضای لازم برای ذخیره سازی داده) از CPU به تراشه ASIC بهره می برد. تمهیدِ OmniStack که مبتنی بر PCIe است قابلیت هایی نظیر caching ، dedupe و compression را فعال می سازد و بخش مهمی از راهکار SimpliVity را تشکیل می دهد. از جمله ویژگی های OmniStack :
هر نود SimpliVity شامل یک OmniStack accelerator card می شود. همه داده ها بر روی DRAM موجود بر روی آن نوشته می شوند جایی که در آن write تایید شده است، این مشابه با فرآیند caching بر روی SAN است.
فرآیند compression و deduplication بر روی داده از طریق OmniStack انجام می شود. این مشابه با ایده ی استفاده از ASIC در استوریج 3PAR است، با به کار بردن یک قطعه سخت افزاری اضافی، انتقال فرآیندهای مرتبط با این کار به CPU ممکن می شود.
شرکت HPE علاوه بر HPE SimpliVity 380 ، سیستم HPE SimpliVity دیگری مبتنی بر سرورهای Apollo را نیز ارائه نموده است. HPE SimpliVity 2600 حداکثر 4 عدد نود سرور مجزا را درون یک شاسی 2U واحد عرضه می کند. این راهکار بیشتر به منظور استفاده در مواردی همچون دفاتر شعبات سازمان ها (ROBO) ، دفاتر کوچک و VDI طراحی شده است جایی که اپلیکیشن های “حساس به تاخیر” کمتری وجود دارد و زیرساخت می تواند از این شاسی های کوچکتر و اشغال کمترِ فضا بهره مند شود. این راهکارها قابلیت های بکاپ و disaster recovery تعبیه شده ای را در خود همچون بارهای کاری مدیریتی فراهم می کنند.
برجسته ترین ارزشی که در جدول مشخصاتِ 2600 آمده است پیرامون انعطاف پذیری، سهولت در عملیات و ویژگی های availability است. قابلیت انعطاف پذیریِ آن به منظور پشتیبانی از هر دو هایپروایزرِ Hyper-V و VMware به همراه فضای cloud مخصوص به آنها است. هر چند که امروزه اکثر بیزینس ها بر پایه VMware است، Hyper-V نیز در بخش های خاصی همچون education محبوبیت دارد. در هر دو صورت، استقرار و مدیریت VM ها ساده است و عمدتا درون خود هایپروایزر انجام می شود که بدین معناست که HPE SimpliVity شامل بسیاری از فرآیندها و مدیریت اختصاصی نمی شود که با عملکردهای کاربر در تداخل است. HPE SimpliVity همچنین از بسیاری شرکت های شخص ثالث همچون Veeam پشتیبانی می کند.
محیط های دمو متنوعی برای کار با HPE SimpliVity وجود دارد و در نتیجه استفاده از آن را ساده می سازد. HPE SimpliVity یکپارچگی جامعی را با VMware ارائه کرده است که به کاربران اجازه می دهد تا ذخیره ساز و قابلیت ها را از طریق یک vSphere Web Client مدیریت کنند. این امر شامل عملیات کاملی از VM از جمله بازیابی یک VM ،بازیابی فایل های خاص یا تقسیم نمودن نواحی بکاپ به ازای هر VM می شود.
همچنین عملکردهای اصلی HPE SimpliVity درون کلاسترِ vSphere نهفته است که به کاربران اجازه ی مدیریت مواردی همچون ایجاد datastore جدید از ذخیره ساز موجود، مشاهده ظرفیت array ، مشاهده کارایی یا جستجو در سراسر بکاپ ها را می دهد.
ایجاد datastore در VMware از طریق عملیات HPE SimpliVity
HPE SimpliVity HyperGuarantee مجموعه ای از ویژگی هایی است که data efficiency وprotection policy را در سراسر کلاستر تضمین می کند. همچنین تضمین کننده ی کانفیگ های ساده و fast recovery است. HPE SimpliVity علاوه بر این که یک سیستم HyperConverged Infrastructure است، همچنین برای data availability استفاده می شود. جهت فهم فوایدِ HPE SimpliVity در چگونگی برقراریِ availability ، باید چگونگیِ عملکرد نرم افزار آن را دریافت.
وجود Dedup pool های سراسری چیزی است که به پلتفرم اجازه خواهد داد که data efficient باشد. تنها بلوک های داده ی جدید به کلاسترهای دیگر برای replication فرستاده می شوند تا حجم فضای اشغال شده از ذخیره ساز را به حداقل برساند. این مسئله همچنین باعث خواهد شد که replication سریعتری برای داده های بکاپِ خود داشته باشد. این داده های کمتر، با سرعت بیشتری در فرآیند بکاپ منتقل می شوند، همچنین قادر خواهد بود که replicate داده را در سراسر لینک های شبکه ای که سرعت پایین تری دارند، انجام دهد. برخی ممکن است داده ها را بر روی لینک های ماهواره ای ارسال نمایند که عموما سرعتی پایین یا تاخیری بسیار زیاد برای مدیریت کردن دارند. برای افزایش سرعت انتقال داده تحت WAN ، سیستم HPE SimpliVity ردیابیِ بلوک های تغییر یافته یا replicate شده را کنار می گذارد. به جای آن یک الگوریتم و metadata را به کار می بندد تا تنها داده های منحصر به فردی را ارسال نماید که دریافت کننده پیش از این مشاهده نکرده است.
مدیریتِ سیاست های بکاپ از طریق vSphere به سادگی انجام می پذیرد.
سیاست های بکاپ در VMware
شمایی از HPE SimpliVity
RapidDR راهکاری است که برای مرتفع نمودنِ مسئله ی اصلی در هر سازمان، یعنی کاهش زمانِ downtime طراحی شده است. راهکار RapidDR از طریق خودکارسازی، روندِ off-site Data Recovery را تسهیل می کند و به آن سرعت می بخشد. این راهکار RPO (حداکثر مقدار مجاز برای data loss که سازمان می تواند بپذیرد) و RTO (حداکثر مدت زمانی که یک سازمان در اثر یک رویداد می تواند downtime را تحمل نماید) را از چندین روز یا چندین ساعت به چند دقیقه می کاهد. اولین گامی که HPE SimpliVity در این راستا بر می دارد، خودکارسازی فرآیندهای بازیابی است که شامل این خواهد شد که کدام VM ها روشن شده اند، تنظیمات آدرس IP و دیگر تنظیمات شبکه، مراکز منبع و اسکریپت های post-recovery . راه اندازیِ DR و اجرای آن به منظور صرفه جویی در زمان و هزینه انجام می گیرد. خودکارسازی منجر به بهبود سازگاری و کاهش خطرات می شود. کاربران می توانند طرح هایی برای DR ترسیم نمایند که آنها را در بهترین وضعیت ممکنی قرار دهد که در آن با مشکلات حقوقی و مالی مواجه نشوند.
HPE SimpliVity RapidDR
خلاصه
یکی از ویژگی های اصلیِ HPE SimpliVity، سهولت استفاده از آن و ادغامِ آن با محیط های VMware است. همچنین مجموعه ی کاملی از ویژگی های data availability و disaster recovery را پشتیبانی می کند. بیشتر دستگاه های HCI این نوع کارها را به برنامه های third party واگذار می کنند در حالی که HPE SimpliVity به خوبی آنها را ارائه می دهد.
HPE SimpliVity منحصرا بر روی سخت افزار HPE Proliant قرار دارد. در اجرای عملیات های سنگین ممکن است یک سرور نسبت به سروری دیگر از لحاظ مدیریتی یا دلایلی دیگر ترجیح داده شود، احتمال آن وجود دارد که HPE SimpliVity از این موقعیت ها بازنده بیرون بیاید. همچنین HPE SimpliVity هنوز تکنولوژی های ذخیره سازی نوظهور را پوشش نمی دهد. از همان آغاز تیم HPE SimpliVity به دنبال تسهیلِ عملیات مرتبط با IT بوده است و از این جنبه محصول موفق بوده است.
در این پست قصد داریم در مورد مقایسه سرورهای HPE و سرورهای Dell صحبت کنیم و برخی از خصوصیات و ویژگی های مختلفی را که تامین کننده ، مدیر سیستم یا مدیر مرکز داده در هنگام تصمیم گیری در نظر میگیرد را مقایسه کنیم.
مقایسه سرور های HPE با سرور های Dell : فاکتور ها
پشتیبانی
سرو های Dell
Dell نیاز به یک برنامه پشتیبانی پرداختی برای دانلود هر گونه به روزرسانی ها یا Firmware ندارد و همچنین یک سایت بصری فوق العاده برای پیدا کردن هر گونه به روز رسانی ها را برای سیستم شما ارائه می دهد.
علاوه بر این، Dell Prosupport در حوزه فناوری اطلاعات به عنوان یکی از برنامه های پشتیبانی قابل اطمینان است. اگر بخواهید از آن حمایت کنید، pro support یک سرمایه گذاری ارزشمند است.
سرورهای HPE
HPE نیاز به یک قرارداد خدمات/پشتیبانی برای دانلود هر گونه به روز رسانی ها یا Firmware جدید دارد. حتی اگر این قرارداد انجام شود ممکن است در پیدا کردن Support drivers و Firmware از طریق پلتفرم HP دچار مشکل شوید. علاوه بر این، زنجیره تامین جایگزین قطعات در HPE همیشه قابل اطمینان نیست، هر چند که در سال های اخیر بهبود یافته است. به طور کلی کار با وب سایت HPE نیز برای استفاده از اطلاعات یا پشتیبانی دشوار است.
این عجیب نیست که سرور های Dell سال ها بدون آسیب دیدگی کارایی لازم را به عمل آورده اند. Dell EMC بسیار هوشیارانه عمل می کند تا جایی که سرورهای خود را به طور مداوم بهبود می بخشد و محصولات اخیر آن، گواهی بر این مسئله اند.
سرورهای HPE
بر اساس یک نظرسنجی انجام شده در اواسط سال 2017، سرورهای HP proliants تا حدود 2.5 برابر سرورهای Dell خرابی داشته اند. به گفته این سیستم، سیستم های HPE با هشدارهای پیش بینی شده برای قطعاتی که در معرض خطر قرار می گیرند، کارکرد خوبی را انجام می دهند (یک نوع عیب یابی توسط سیستم های هشدار دهنده در HPE را در این مقاله مشاهده می کنید.). به سرمایه گذاران این اجازه را می دهد تا قطعات آسیب دیده را قبل از بدتر شدن وضعیتشان تعمیر و یا جایگزین کنند. علاوه بر این، خط تولید سرورهای superdome از HPE نشان دهنده قابلیت اطمینان باور نکردنی می باشد. بنابراین برای بار های کاری big data ، راه حل های HPE قابل اطمینان به نظر می رسند. خط تولید سرور های Apollo از HPE و سرورهای جدیدتر Proliant برای کاربران قابلیت اطمینان بلند مدتی را فراهم می کنند. در نظر داشته باشید که در حال مقایسه سرورهای HPE با Dell می باشید.
مقایسه سرور های HPE با سرور های Dell : قیمت
سرورهای Dell
اکثر کاربران به هنگام مذاکره با شرکت Dell از انعطاف پذیری کم در قیمت محصولات خبر می دهند. هر چند Dell با مشتریان دائمی و مهم تر مذاکرات بهتری انجام می دهد. در سال های گذشته Dell مقرون به صرفه تر بود، اما این روزها تفاوت قیمت اندکی دیده می شود.
سرورهای HPE
HPE معمولا انعطاف پذیری بیشتری در قیمت ها دارد، اگرچه نقل قول های اولیه در اکثر موارد شبیه به Dell است. در بیشتر موارد، رابطه شما با فروشنده، عامل مهمتر خواهد بود.
اگر شما مشتری دیرینه یکی از دو شرکت هستید و یا با آن ها تجارت می کنید، احتمالا می توانید معامله ای بسیار خوب داشته باشید.
ابزار مدیریت HPE ، iLO است و ابزار مدیریت Dell ، iDRAC می باشد. هر دو سیستم پیشرفت زیادی برای ارائه ویژگی های مشابه مانند پشتیبانی از HTML5 داشته اند. در سال های گذشته تفاوت های زیادی وجود داشت اما امروزه پیاده سازی IPMI به اندازه کافی به عنوان یک عامل تعیین کننده قابل توجه نیست.
سرورهای Dell
iDRAC در نسل های اخیر راه زیادی را طی کرده است. با وجود iDRAC 7 شما دیگر به java نیازی ندارید. هر چند رابط کاربری گرافیکی (Graphic User Interface) Dell به خوبیِ رابط کاربری گرافیکی جدید ILO نمی باشد. تا آنجا که License اجازه می دهد ، iDRAC از License فیزیکی استفاده می کند که می تواند در بازار ثانویه خریداری شود و از طریق OEM پس از end-of-life از قفل شدن مجدد جلوگیری می کند. عموما به روز رسانی ها در iDrac کمی طولانی تر هستند، و به نظر می رسد به طور کلی از iLO کمی کندتر است. با توجه به پیشینه قبلی، iDRAC یک ابزار مشابه برای RIS دارد که OpenManage Essentials نامیده می شود، هرچند هر دو بر روی برخی از نسخه های مرورگر مشکلاتی را دارند.
سرورهای HPE
ILO استاندارد در محصول گنجانده شده است، اما برای دستیابی به ویژگی های پیشرفته تر(i.e. post console session) نیاز به یک License دارد، که اگر سرورهای شما end-of-life شده باشند، از طریق OEM می تواند شما را مسدود کند ؛ شما نمی توانید نمونه پیش تر استفاده شده را خریداری کنید. بعضی از کاربران ادعا می کنند که شما فقط باید یک کلید خریداری کنید زیرا شما می توانید کلید پیشرفته چندین سرور را مجددا استفاده کنید، اما این در برابر شرایط سرویس است؛ شما باید کلیدهای جدیدی درست مثل iDRAC خریداری کنید. به طور کلی، GUI در ILO به نظر می رسد بصری تر است و این پلتفرم کمی سریع تر به نظر می رسد.
نتیجه نهایی :
در نهایت ، HPE و Dell شرکت های نسبتا مشابه با پیشنهادات مشابه هستند، و بنابراین در مقایسه با سرورهای Dell و سرورهای HPE ، نمیتوان گفت کدام یک برتری دارند. تفاوت های بزرگی در ساختار کیفیت ، قیمت ، یا قابلیت اطمینان در هر دو شرکت وجود ندارد ، بطوریکه می توان بهترین آنها به صورت موردی ارزیابی نمود.
این روزها تقریبا اکثر سرویس‌ها مثل یوتوب، نت فلیکس و … همه به صورت نگهداری و پردازش محتوا ابری (Cloud) به کار خود ادامه می‌دهند. شرکت Nvidia به عنوان یکی از پیشتازان سخت‌افزاری به خصوص در بخش گرافیک، فناوری پردازنده‌های گرافیکی مجازی خود به اسم Nvidia Grid را معرفی کرده است. این فناوری امکان استفاده از یک پردازنده گرافیک فیزیکی همراه با ماشین‌های مجازی دیگر به وجود می‌آورد. بدین ترتیب ماشین‌های مجازی مختلف به جای ارتباط یک به یک، حالا میتوانند از منابع موجود یک پردازنده گرافیکی به صورت مشترک استفاده کنند. برای دسترسی به این پردازنده گرافیکی مجازی باید از کارت‌هایی مثل Grid K1، Grid K2، Grid k340 و یا Grid K520 استفاده کنید.
به عنوان مثال، Grid K2 با استفاده از معماری Kepler ساخته شده و دارای 2 چیپ GK104-895 است. تعداد رشته‌های پردازنده نیز به 2×1536 می‌رسد. نوع حافظه استفاده شده در این پردازنده GDDR5 است و قدرت پشتیبانی از 8 گیگابایت حافظه (2×4) در این پردازنده وجود دارد. برای استفاده از این نوع پردازنده‌های گرافیکی مجازی باید از نرم‌افزار Nvidia Virtual GPU Software استفاده کرد. این نرم‌افزار به ماشین‌های مجازی این قدرت را میدهد که از کارت گرافیکی نصب شده به صورت اشتراکی بهره ببرند. امکان به اشتراک گذاری بین هشت ماشین مجازی تنها توسط یک پردازنده وجود دارد. این مقدار با استفاده از Nvidia Grid Board به 32 کاربر افزایش پیدا میکند. همچنین سرور‌هایی که از Nvidia Grid پشتیبانی میکنند، گام را فراتر گذاشته و از 64 کاربر پشتیبانی خواهند کرد!
اما Nvidia Grid چگونه کار میکند؟ این فناوری همانطور که اشاره شد برای به اشتراک گذاری قدرت یک پردازنده گرافیکی پیاده سازی شده و در کنار آن می‌تواند عملکرد بسیار مناسب و بدون هیچ مشکلی با نرم‌افزار‌های مختلف سازگاری داشته باشد. برای استفاده بهتر و البته بدون مشکل هر ماشین مجازی که قصد استقاده از منابع پردازنده گرافیکی را دارد، بدون نیاز به نصب درایور مجزا می‌تواند به آن متصل شود. قبل از اتصال منابع مورد نیاز از طریق ماشین میزبان به درخواست کننده اعلام خواهد شد. هر کدام از این پردازنده‌های گرافیکی در موقع شروع به کار مقدار ثابتی از Frame Buffer را در اختیار خواهند داشت که هیچگاه تغیر نمی‌کند. همچنین هر ماشین مجازی از طریق کانال مرتبط به خود با منابع پردازنده گرافیکی ارتباط برقرار خواهد کرد. با توجه به پشتیبانی از تعداد کاربران مختلف، ممکن است برخی از کاربران از منابع در دسترس خودشان به صورت کامل استفاده نکنند و در سمت مقابل کاربری دیگر به میزان منابع بیشتری برای انجام پردازش نیاز داشته باشد. در اینجا Nvidia Grid با پیروی از قانون به اشتراک گذاری منصفانه که در CPU نیز از آن استفاده میشود، منابع در دسترس و بدون استفاده را به صورت موقت در اختیار یکی دیگر از ماشین‌ها مجازی قرار میدهد. هر وقت ماشین مجازی اصلی درخواست دوباره برای منابع را به سرور ارسال کند، تقسیم منابع به حالت اولیه باز می‌گردد. برای جلوگیری از استفاده شدن منابع پردازنده گرافیکی و البته منابع سیستمی مثل Frame Buffer و یا حافظه، Nvidia Grid از مدیریت حافظه درون خود پردازنده گرافیکی پشتیبانی میکند. از طریق مدیریت حافظه در این بخش، هر کدام از ماشین‌ها مجازی بر اساس قوانینی که برای آنها در Frame Buffer از قبل تعیین شده امکان استفاده از مقدار خاصی از حافظه و یا دیگر منابع را دارند. به این ترتیب ماشین مجازی که در حال پردازش یک مدل سه بعدی است نمی‌تواند بیشتر از ماشین‌های دیگر از منابع سیستمی استفاده کند و همه چیز از قبل طبق جدولی خاص تعیین شده است.
از ویژگی‌های اصلی استفاده از Nvidia Grid می‌توان به پیاده‌سازی، مدیریت و البته پشتیبانی سریع اشاره کرد. برای مدیریت این پردازنده‌های گرافیکی راه‌های مختلف مثل استفاده از Perfmon، Nvidia SMI و Nvidia SDK وجود دارد. همچنین از شرکای تجاری مهم Nvidia در پیاده‌سازی این پردازنده‌های گرافیکی می‌توان به VMWare، Citrix و Control Up اشاره کرد. برای استفاده از Grid Virtual Applications باید به صورت سالانه 10 دلار بپردازید. همچنین استفاده از ماشین‌های مجازی مجهز به Grid تقریبا به صورت سالیانه 50 دلار هزینه در بر خواهد داشت. استفاده از دیتاسنتر‌های مجازی که با استفاده از Quadro کار میکنند نیز سالیانه 250 دلار قیمت دارد.
Nvidia Grid صرفا برای پردازش و انجام کارهای مختلف استفاده نخواهد شد. یکی دیگر از مباحثی که شاید آینده صنعت بازی را نیز تحت تاثیر قرار دهد، استفاده از پردازنده‌های مجازی برای اجرای بازی‌ها خواهد بود. استفاده از Nvidia Grid می‌تواند شعار بازی به عنوان سرویس “Gaming as a Service” را زنده کند. بدین ترتیب که با استفاده از پردازنده‌های بسیار قدرتمند که به صورت مجازی استفاده خواهند شد، گیمر از استفاده کنسول‌های کلاسیک رها خواهد شد. از اهداف اصلی می‌توان به اجرای بازی روی هر سیستمی مثل PC، Mac، تلبت‌ها، گوشی‌های هوشمند و حتی تلویزیون اشاره کرد. همچنین دیگر نیازی به خرید دیسک و حتی نصب آن نیست و میتوانید به راحتی به بازی خود دسترسی داشته باشید. همچنین نگرانی از خرید سخت‌افزار جدید و … برای اجرای بازی‌های قدرتمند وجود ندارد چون کاربر در انتها به صورت مجازی از سخت‌افزار مورد نظر خود استفاده میکند. Nvidia Grid انجام بازی‌ها با تاخیر بسیار کم را فراهم کرده است. مدل‌های استفاده شده برای پیاده‌سازی بازی به عنوان سرویس نیز Grid K340 و Grid K520 هستند. ویژگی‌های هر دو محصول در جدول زیر ثبت شده است.:
جدول مشخصات دو مدل Nvidia Grid K520 و Nvidia Grid K340
نام مدل
GRID K340
GRID K520
بازار مد نظر
بازی‌های بسیار پر تراکم
اجرا بازی‌ها با کیفیت فوق‌العاده
تعداد کاربران همزمان
4-24
2-16
درایور پشتیبانی شده
GRID Gaming
GRID Gaming
تعداد کلی پردازنده گرافیکی
چهار پردازنده GK107
دو پردازنده GK104
تعداد هسته‌های کودا
1536 (384 برای هر پردازنده)
3072 (1536 برای هر پردازنده)
سرعت ساعت پردازنده
950 مگاهرتز
800 مگاهرتز
میزان حافظه
4 گیگابایت از نوع GDDR5
یک گیگابایت برای هر پردازنده
8 گیگابایت از نوع GDDR5
چهار گیگابایت برای هر پردازنده
مدیریت ILO تکنولوژی مورد استفاده در تجهیزات سرور اچ پی است. iLO یک چیپست سخت‌افزاری است که دارای یک پورت خارجی Rj-45 بوده و این پورت در کنار سایر پورتهای شبکه روی سرور اچ پی قرار میگیرد. این پورت با استفاده از فریم خود می‌تواند امکان اتصال از راه دور به سرور از طریق شبکه را برای کاربران ایجاد کند و سختافزارهای سرور را مانیتور کند. همزمان با عرضه سرورهای نسل 10 اچ پی به بازار، نرم افزار مدیریتی iLO 5 نیز ارایه شده که قابلیت‌های بهتری نسبت به نسل قبلی یعنی iLO 4 دارد. مقایسه نسخه iLO4 و iLO 5 را میتوانید اینجا بخوانید. در این مقاله، ویدئوهایی برای آشنایی بیشتر با تکنولوژی iLO و کار با آن ارایه شده است.
کاربرد تکنولوژی و نرم افزار iLO
در پاسخ به این که چرا در سرور HP از تکنولوژی و نرم افزار مدیریتی iLO استفاده میشود، تصویر زیر را مشاهده کنید.
بررسی تکنولوژی iLO
iLO زمانی به کار می‌رود که شما به هر دلیلی بخواهید از راه دور به سرور اچ پی خود دسترسی داشته باشید. این دسترسی از نوع سطح پایین و Out of Band Management است. البته در راه‌اندازی کلاسترهای نرم‌افزاری، استفاده از امکانات این پورت برای خاموش و روشن کردن سرور بسیار حیاتی است. به طور کلی می‌توان امکاناتی که نرم‌افزار مدیریتی iLO در اختیار کاربران قرار میدهد را به صورت زیر دسته‌بندی کرد:
روشن و خاموش و ری‌استارت کردن سرور
پیکربندی، به‌روزرسانی، مانیتورینگ و راه‌اندازی سرویس‌ها از راه دور
مانیتورینگ سرور بدون توجه به وضعیت سیستم‌عامل
کنترل حرارتی برای افزایش بهره‌وری (اندازه‌گیری مقدار مصرف برق سرور)
اعمال Patch ها وآپدیت‌های Firmware
ایجاد Virtual Media ها وVirtual Folder ها
دسترسی به Event های سیستم و لاگ‌های سرور اچ پی
دسترسی به بایوس
معرفی پورت iLO
یکی از مشکلات رایج مدیریتی در میان ادمین‌های شبکه، مدیریت از راه دور سرورهاست که از زمان بوت یا روشن شدن سیستم تا زمان خاموش شدن آن مورد نیاز است. برخی مدیران شبکه برای ریموت کردن به سرورها از Remote Desktop در مایکروسافت یا VNC در لینوکس استفاده میکنند. اما در ماژول‌های Synergy و سرورهای پرولیانت اچ پی که شامل سرورهای Blade هم هست، پورت فیزیکی به نام iLO تعبیه شده که امکان مدیریت سرور اچ پی از راه دور را از لحظه بوت شدن سیستم به شما میدهد.
این پورت دارای یک چیپ سخت‌افزاری و پردازنده مخصوص این کار است که با استفاده از آن میتوانید مانیتورینگ و کنترل مناسبی را بر روی سرورهای خود داشته باشید و مهم نیست که در این لحظه در کجای دنیا هستید. در واقع پورت iLO یک پورت اترنت است که توانایی فعال شدن و استفاده همزمان با ابزار ROM Setup یا RBSU را دارد. امکاناتی کهiLO ارایه میدهد، در بسیاری از مواقع ناجی بسیاری از مدیران شبکه به خصوص در رفع مشکل از راه دور است.
از دیگر امکانات این پورت، پیکربندی، به‌روزرسانی، مانیتورینگ و راه‌اندازی سرویس‌ها از راه دور است. این پورت توانایی دریافت آدرس IP و حتی FQDN را نیز برای اتصال دارد و شما می توانید با استفاده از آدرس IP یا FQDN از طریق رابط تحت وب یا کنسول تحت وبی که این سرویس در اختیار شما قرار میدهد، سرور خود را مدیریت کنید. در واقع پورت iLO یک پورت کارت شبکه به نظر می‌رسد که ارتباط شبکه‌ایِ مجزا و آدرس IP مجزا از محدوده شبکه عادی را می‌تواند دریافت کند و حتی امکان دریافت آدرس از DHCP را نیز دارد که به صورت پیش‌فرض در این تکنولوژی قرار دارد و برای تعریف IP استاتیک باید این ویژگی را OFF کنیم.
پورت Integrated lights-out Management یا iLO مجزا از سیستم‌عامل سرور، سرویس‌دهی میکند و از طریق Setup iLO می توان تنظیمات مربوطه را انجام داد. این پورت یک IP آدرس به خود میگیرد و می توان از راه دور و از طریق شبکه به آن وصل شد. بعد از انجام تنظیمات می‌توان از طریق مرورگر بدون هیچ واسطی به سرور متصل شد و امکاناتی از قبیل دسترسی به BIOS و مدیریت پاور سرور مانند خاموش یا روشن کردن و یا راه‌اندازی مجدد آن را انجام داد. همچنین بسیاری امکانات دیگر که بدون دریافت لایسنس پیشرفته می‌توان به صورت رایگان در اختیار داشت به شرح زیر است:
امکان استفاده از نسخه‌های ISO موجود در کامپیوتر شما به عنوان درایو محلی سرور (Remote Media Applet)
مشاهده و مرور گزارشات و رخدادهای سخت‌افزاری سرور HP
مشاهده و مرور وضعیت ماژول‌های مختلف سخت‌افزاری سرور HP از قبیل RAM یا CPU و…
HPE iLO سلامت و عملکرد حفاظت با قدرت پیشرفته و کنترل حرارتی برای بهره‌وری حداکثر قدرت را فراهم میکند. امکاناتی که iLO ارائه میدهد، در بسیاری از مواقع ناجی بسیاری از مدیران شبکه به خصوص در رفع مشکل از راه دور است. برخی دیگر از امکاناتی که نیاز به خرید لایسنس پیشرفته (HPE iLO Advance) دارند عبارتند از:
امکان استفاده از درایوهای نوری یا Floppy سخت افزاری کامپیوتر کاربر به عنوان درایورهای سرور HP در هنگام مدیریت.
مدیریت از راه دور سرور یا Remote Control Console که موجب می شود کاربر در شرایطی برابر با زمانی که با موس، کیبورد و مانیتور به صورت محلی در حال کار با سرور HP است را در اختیار داشته باشد.
امکان دسترسی به صفحه گرافیکی سرور توسط چندین کاربر.
امکان نصب سیستم‌عامل.
انجام برخی امور مدیریتی همچون به روزرسانی Firmware، مدیریت گروه رسانه‌های مجازی، فعال‌سازی مجوز یک گروه و مدیریت کنسول ضبط و پخش سرور.
قابلیت جدید iLO Federation
قابلیت جدیدی بر روی این پورت راه‌اندازی شده است به نام iLO Federation که توسط آن می‌توان وصل شدن یک سرور HP به طور همزمان به چندین سرور HP را از یک کنسول متمرکز مانیتور نمود؛ یعنی:
اجازه خاموش یا روشن کردن چندین سرور تنها با یک کلیک
توانایی اجازه دادن به اشتراک گذاشتن مصرف برق در میان یک گروه از سرور
فعال‌سازی گروهی مجوز برای انجام سریعتر مجوز iLO و آپدیت سریعتر Firmware روی چندین سرور که همگی از طریق این قابلیت صورت میگیرد.
روش های پیکربندی تکنولوژی iLO
برای اتصال به iLO باید IP و نام کاربری و رمز عبور پورت iLO را داشته باشیم. بصورت پیش‌فرض یک نام کاربری و رمز عبور برای استفاده از iLO وجود دارد که بر روی برچسبی روی سرور اچ پی قرار گرفته است. برای راه‌اندازی، پیکربندی و تنطیمات iLO می‌توان از 4 روش این کار را انجام داد:
استفاده از UEFI برای انجام تنظیمات iLO: اگر کلید F9 را بزنیم وارد UEFI خواهیم شد و می‌توانیم تنظیمات اولیه سرور HP و iLO را انجام دهیم.
استفاده از Intelligent Provisioning: اگر فشردن کلید F10 می‌توانیم تنظیمات اولیه سرور اچ پی و iLO را انجام دهیم.
استفاده از محیط ACU سرور: برای ورود به این محیط کافی است به محض روشن شدن سرور و در اولین صفحه بعد از بوت شدن سیستم، کلید F8 را زده تا وارد محیط iLO شوید. حال می‌توان با استفاده از گزینه‌های موجود تغییرات مورد نظر را اعمال کنید. اهمیت این تنظیمات شامل پیکربندی شبکه و کاربران است.
با کمک نرم‌افزار HPE Light-out Online Configuration Utility: در صورتی که سیستم‌عاملی روی سرور HP نصب باشد و به آن دسترسی داشته باشید از این نرم‌افزار بر روی ویندوز خود استفاده کنید. با این ابزار امکان مدیریتiLO از طریق محیط ویندوز را خواهید داشت.
کارت گرافیک NVIDIA Quadro پیشرفته ترین پلت فرم محاسبات بصری در جهان برای ایستگاه های کاری ( workstation ) است. NVIDIA Quadro یک شتاب دهنده گرافیکی قدرتمند برای برنامه ها و نرم افزارهای پیچیده (که توسط حرفه ای ها مورد استفاده قرار میگیرد) شما را قادر به ایجاد طرح های پیچیده و شگفت انگیز می کند.
بررسی عملکرد و ویژگی های کارت گرافیکی NVIDIA Quadro K420
اگر برای ایستگاه کاری خود ( HP Workstation ) به دنبال کارایی و عملکرد گرافیکی 3D بسیار بالایی هستید ، استفاده از NVIDIA Quadro K420 یک راه حل ایده آل برای ورود به دنیای پیچیده 3D می باشد.
NVIDIA Quadro K420 عملکرد و توانایی شما را در استفاده از نرم افزارهای 3D و گرافیکی بسیار بالا می برد. حافظه 2 گیگابایتی DDR3 با پهنای باند سریع شما را قادر می سازد تا مدل ها و طرح های 3D پیچیده ای را ایجاد کرده ، خلاقیت و هنر خود را به نمایش گذاشته و از یک فضای انعطاف پذیر و بسیار کارآمد لذت ببرید.
عملکرد و ویژگی های NVIDIA Quadro GPUs
GPU ها به طور خاص برای ایستگاه های کاری حرفه ای طراحی و ساخته شده اند. طراحان حرفه ای می توانند به این کارت گرافیکی قدرتمند اعتماد کرده تا ایده های بلند پروازانه خود ( طراحی محصول ، تجسم و شبیه سازی آن به صورت سه بعدی ، انیمیشن های بصری زیبا و جذاب و … ) را اجرا نموده و عملی کنند. شما به کمک تکنولوژی GPU قادر خواهید بود تا پردازش و رندرینگ خود را تا 16k x 16k انجام دهید و از حداکثر رزولیشن 3840×2160 لذت ببرید.
ویژگی های کلی کارت گرافیک NVIDIA Quadro K420
FXAA / TSAA اختصاصی موتور ضد لغزش
پردازش و رندرینگ تا 16K x 16K
شتاب دهنده سخت افزاری Blu-ray دوطرفه (پشتیبانی از پخش تصویر HD در تصویر)
ظهور وضوح تصویر 4K و در ادامه 6K و 8K ، واقعیت مجازی و محتوای 360 درجه بدین معنی بودند که سخت‌افزار کامپیوترهای امروز باید بسیار سریع رشد می‌کرد. 16 گیگابایت حافظه رم، یک کارت گرافیکی توسط و دستگاه ذخیره‌سازی یک ترابایتی دیگر سخت‌افزاری مناسبی برای یک فرد حرفه‌ای محسوب نمی‌شوند. البته همین افراد حرفه‌ای نیز با شنیدن نام ورک استیشن های HP Z8 Workstation هیجان زنده خواهند شد.
شرکت اچ پی HP سال گذشته ورک استیشن های Z8، Z6 و Z4 را به عنوان نسل جدید از این محصولات خود رونمایی کرد. وقتی HP برای معرفی این ایستگاه‌های کاری از کلمه “فوق العاده قدرتمند” استفاده کرد، شاید کسی فکرش را هم نمیکرد که آنها واقعا قصد نمایش قدرت خالص را خواهند داشت.
قدرتمندترین ایستگاه کاری موجود در جهان
در حال حاضر باید گفت که HP Z8 Workstation بدون شک قدرتمندترین ایستگاه کاری موجود در جهان است! در داخل این کامپیوتر کاربر با دو پردازنده نسل جدید Intel Xeon برخورد خواهد کرد که میتوانند 56 هسته پردازشی را در اختیار آنها قرار دهد. این پردازنده با پشتیبانی از سه ترابایت حافظه رم مدرن می‌تواند خواستگاه بسیار مناسبی برای ویرایش فایل‌های ویدیوئی با کیفیت 8K باشد. توضیح دادن در مورد قدرت این ایستگاه کاری کاری دشواری خواهد بود. کاربر می‌تواند به 9 خط PCIe دسترسی داشته باشد که 7 عدد از آنها با اندازه کامل خواهند بود. در کنار آن دو اتصال شبکه 1GbE، Thunderbolt 3 (اختیاری)، استفاده از USB 3.1 نسل دوم و همچنین USB Type C از دیگر ویژگی‌های ایستگاه‌کاری HP Z8 است.
شاید خرید یک ایستگاه کاری Z8 با سخت‌افزار قدرتمند، از توان بودجه بسیاری از خریداران خارج باشد و به همین خاطر HP مدل‌های دیگری نیز مثل Z6 و Z4 را به بازار عرضه کرده است. این دو مدل البته توان رقابت از لحاظ قدرت را با Z8 نخواهند داشت اما در نوع خود نیز میتوانند عملکرد بالاتر از تصور داشته باشند.
بهترین اتفاقات اخیر
با توجه به سال‌های گذشته باید گفت که بهترین و قدرتمندترین ایستگاه‌های کاری با استفاده از پلتفرم سرورها ساخته می‌شوند تا بتوانند دو یا چند پردازنده را مدیریت کنند. به همین دلیل نیز قدرت آنها حتی نسبت به بهترین سخت‌افزار استفاده شده در کامپیوترهای شخصی بیشتر است.
ظهور پردازنده‌های دو و چند هسته‌ای در دهه گذشته ساختار ایستگاه‌های کاری را به صورت بنیادی تغییر داد. HP Z8 Workstation به صورت اختصاصی برای افرادی طراحی شده که نیاز به بالاترین میزان قدرت برای انجام کارهای حرفه‌ای خود دارند. وقتی به سخت‌افزار HP Z8 Workstation توجه می‌کنید می‌بینید که پایه کار بر اساس دو پردازنده Intel Xeon Platinum 8180 انجام شده. این پردازنده‌ها هر کدام دارای 28 هسته پردازشی و توان مصرف انرژی 205 وات هستند. بدین ترتیب توان مصرفی دو پردازنده به 410 وات می‌رسد.
استفاده از این دو پردازنده، تاثیر زیادی روی طراحی کلی این کیس داشته است. HP قصد نداشت که برای این کیس و خنک سازی آن از سیستم مایع استفاده کند پس باید سیستم گردش هوا به صورتی انجام می‌شد که این دو پردازنده به شدت داغ و البته 24 رم DDR4-2666 هوای کافی برای خنک شدن را داشته باشند.
بدین ترتیب در سیستم خنک سازی این کیس، هر پردازنده دارای یک رادیاتور مخصوص به خود است که با استفاده از یک فن که هوا را با فشار زیاد به آن می‌دمد خنک خواهد شد. برای بهتر شدن وضعیت دریچه‌های مخصوص ورود و خروج هوا نیز در نظر گرفته شده است. به عنوان مثال هوای تازه از قسمت جلوی کیس توسط فن‌ها به داخل کشیده شده و فن‌های پشت کیس نیز به عنوان اگزوز عمل کرده و هوای داغ را از کیس خارج خواهد کرد.
طراحی کیس به صورتی انجام شده که از استفاده از هوای داغ توسط پردازنده دوم جلوگیری به عمل خواهد آمد. البته به خاطر نزدیک بودن محل قرارگیری دو پردازنده، قطعا گرمای این دو روی یکدیگر تاثیر جزئی خواهد گذاشت. همچنین HP با استفاده از فن‌های اضافه در نزدیکی سختافزارهای مختلف سعی کرده تا دمای داخل کیس را تحت کنترل قرار دهد. ورک استیشن HP Z8 دارای قطعات سخت‌افزاری متفاوتی است که بنا به نیاز کاربر می‌تواند متغییر باشد.
در ابتدا باید به چهار خط PCIe 3.0 x16 اشاره کرد که برای اتصال کارت گرافیکی و SSD استفاده خواهد شد. دو خط PCIe 3.0 x8 نیز در دسترس خواهد بود که برای اتصال SSD استفاده میشود. در نهایت نیز دو خط PCIe 3.0 x4 نیز برای اتصال دیگر سخت‌افزار‌ها فراهم شده است. HP Z8 شامل چهار Bay با اندازه 2.5 یا 3.5 اینچ برای اتصال دستگاه‌های ذخیره‌سازی SAS/SATA از نوع SSD یا HDD خواهد بود. در کنار آن نیز امکان اتصال دو دستگاه بیرونی 5.25 اینچی نیز وجود دارد. اگر نیاز داشته باشید میتوانید از SD Card Reader، درایو DVD و حتی بلوری نیز استفاده کنید.
صنعت نیازمند امنیت
از آنجا که بسیاری از کسب و کارهای مربوط به صنعت اینترپرایز نیاز به امنیت بسیار بالا دارند، HP در تولید ورک استیشن Z8 نیز امنیت را سرلوحه کار خود قرار داده است. آنها از ویژگی‌های مختلف امنیتی در ورک استیشن Z8 استفاده کردند که از آن با نام HP SureStart یاد میشود. این سیستم دارای بخش احراز هویت، رمزگذاری پیچیده، TPM 2.0 و … برای تامین امنیت کامل است. با توجه به پردازنده‌های استفاده شده، SSD، درایوهای HDD، کارت گرافیک و دیگر قطعه‌های سخت‌افزاری استفاده شده، HP Z8 نیاز به منبع تغذیه بسیار قدرتمند دارد.
کارخانه سازنده منابع تغذیه مختلفی مثل مدل 1125 واتی، 1450 واتی و یا 1700 واتی را به کاربران پیشنهاد میکند که عملکرد بالای 90 درصد را ارائه خواهد کرد. مدل‌های پایه HP Z8 با یک پردازنده و کارت گرافیکی نه چندان قدرتمند با قیمت 2439 دلار به بازار عرضه می‌شوند. در سمت مقابل اگر Z8 به دو پردازنده Xeon Platinum 8180، کارت گرافیکی Nvidia Quardro P100/GP100، تعداد زیادی دستگاه‌های SSD، سه ترابایت حافظه DDR4، چند درایو 12 ترابایتی هارد و دیگر دستگاه‌های ورودی خروجی مجهز شود این قیمت به راحتی از مرز ده هزار دلار عبور خواهد کرد.
در هر صورت باید توجه داشته باشید که HP Z8 یک ایستگاه کاری بسیار قدرتمند است و اگر برای خرید ایستگاه کاری دارای بودجه محدودی هستید، بهتر است که مدل‌های دیگر و ارزان‌تر مثل ورک استیشن HP Z6 و یا حتی HP Z4 Workstation را برای خرید در نظر بگیرید.
